بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر رضایت زناشوئی، صمیمیت هیجانی و مهارت های ارتباطی زوجین شهرستان کوهچنار

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر رضایت زناشوئی، صمیمیت هیجانی و مهارت های ارتباطی زوجین شهرستان کوهچنار بود. زوج درمانی متمرکز بر هیجان رویکردی سازمان یافته برای درمان و بهبود روابط زوجین است که بر چرخه های منفی تعاملی پایدار، در اثر آسیب پذیری هیجانی عمیق توجه دارد و بر کاهش آشفتگی زوجی از راه مداخله در سطح هیجانی به ویژه پاسخ های هیجانی دلبستگی محور کوشش می نماید. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل (گواه) بود که در آن از یک گروه آزمایشی به نام گروه آزمون و یک گروه گواه (کنترل) استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین شهرستان کوهچنار بود که از لحاظ تعارضات زناشویی نمرات بالایی داشتند. در نهایت زوجین پس از فرخوانی از طریق شبکه های اجتماعی توسط پژوهشگر و بر اساس ملاک های ورود مطالعه، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. با در نظر گرفتن حجم نمونه ۱۵ نفر برای هر گروه در طرح های نیمه آزمایشی (کوئن، کوین و کئو، ۲۰۰۲)، هر گروه شامل ۱۰ زوج بود که پس از ریزش به ۸ زوج در هر گروه کاهش یافت. پرسشنامه های رضایت زناشوئی السون (۱۹۹۸)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی جرابک (۲۰۰۴) و پرسشنامه بررسی نیازهای صمیمیت باگاروزی (۲۰۰۱) به عنوان پیش آزمون توسط هر دو گروه تکمیل شد. سپس گروه آزمایش ۱۰ جلسه یک ساعته (هفته ای یک جلسه) زوج درمانی هیجان مدار دریافت کردند، در این مدت گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد، در پایان نیز پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. نتایج تحلیل یافته ها بیانگر آن هست که بین گروه های آزمایش و گواه در پس آزمون، حداقل از لحاظ یکی از متغیر های وابسته تفاوت معناداری وجود دارد بنابراین رویکرد زوج درمانی هیجان مدار بر رضایت زناشویی، صمیمیت هیجانی و مهارت های ارتباطی زوجین شهر کوهچنار اثربخشی معناداری دارد. این پژوهش اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر رضایت زناشوئی، صمیمیت هیجانی و مهارت های ارتباطی زوجین را تائید می کند.