جایگاه آینده پژوهی در فرایند آموزش های سازمانی

آینده، شتابان از راه می رسد و جهان در حال تغییر و تحول کنونی، نیاز ما را به واکنش های مناسب و بهنگام افزایش داده است. امروزه آینده نگاری، بیش از هر زمان دیگر اهمیت یافته و هیچ کس نباید از دانش نظام یافته آینده پژوهی بی بهره باشد. دنیای کنونی با گذشته بسیار متفاوت است؛ لذا باید سازمان و جامعه را در برابر تغییرات آینده آماده ساخت و حتی آینده مطلوب را کشف و خلق نمود. از طرفی، آموزش های سازمانی، به عنوان یکی از برنامه های اصلی مدیران به منظور آماده کردن کارکنان برای مواجهه مناسب با آینده، دارای الگوهای مختلفی هستند، لکن فرایند کلی تقریبا مشابهی شامل طراحی، اجرا و ارزشیابی دارند که به رغم ظرفیت های چندوجهی دانش نوپدید آینده پژوهی در زمینه کشف فرصت ها و تهدیدهای سازمان ها در چشم انداز آینده و ارائه رهنمود به منظور دستیابی به آینده های مطلوب و مرجح؛ این دانش و ابزار کاربردی، نقش و کاربرد خاصی در گام های فرایند آموزش سازمانی نداشته و از جایگاه قابل توجهی نیز در مدل های موجود برخوردار نیست؛ لذا در این پژوهش مروری که با هدف بررسی جایگاه آینده پژوهی در فرایند آموزش های سازمانی انجام شده؛ پس از مطالعه ادبیات نظری حوزه های آموزش و آینده پژوهی، ضمن بررسی ماهیت برنامه ریزی آموزش سازمانی، احصای کارکردها و دستاوردهای بهره گیری از آینده پژوهی در فرایند آموزش سازمانی و نیز تبیین اثربخشی آموزش های سازمانی مبتنی بر آینده پژوهی؛ این نتیجه حاصل گردیده که دانش و ابزار آینده پژوهی، فارغ از برخی چالش های موجود، جایگاه و نقشی موثر و تعیین کننده در فرایند آموزش های سازمانی دارد و در پایان هم، پیشنهادهایی برای تداوم فعالیت های پژوهشی این حوزه ارائه شده است.