نقش سبک های دفاعی در نگرش مثبت به زندگی والدین کودکان ناتوان ذهنی

هدف کلی این پژوهش بررسی نقش سبک های دفاعی در نگرش مثبت به زندگی والدین کودکان ناتوان ذهنی بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه والدین کودکان ناتوان ذهنی شهرستان خوی (به تعداد ۲۲۰ نفر) بود که کودکان آنها به علت معلولیت ذهنی در مراکز نگهداری کودکان استثنایی اقامت داشتند. از این جامعه ، نمونه ای به حجم ۱۳۰ نفر با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل شاخص نگرش به زندگی (LRI) و پرسشنامه سبک های دفاعی (DSQ-۴۰) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که سبک های دفاعی رشد یافته ، روان رنجور و رشد نایافته قادر به تبیین ۳۷ درصد (۰۰۰۱/۰p= ، ۸۹/۲۴ (F= از تغییرات نگرش مثبت به زندگی بودند. براساس تحلیل رگرسیون همزمان، سبک دفاعی رشد یافته به شیوه مثبت و سبک دفاعی رشد نایافته به شیوه منفی پیش بینی کننده نگرش مثبت به زندگی می باشند. با توجه به یافته ها می توان مطرح کرد که امیدواری و داشتن نگرش مثبت به زندگی از مهارت های مهمی است که می تواند والدین کودکان دارای ناتوانی های ذهنی را به کامیابی در زندگی برساند.