بررسی تاثیر مهارت های ارتباطی بر سازگاری اجتماعی و روابط والد فرزندی دانش آموزان بیش فعال مدارس ابتدایی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مهارتهای ارتباطی بر سازگاری اجتماعی و روابط والد فرزندی دانش آموزان بیش فعال مدارس ابتدایی بود. این پژوهش شبه تجربی ، پیش آزمون - پس آزمون با یک گروه گواه و یک گروه آزمایش و انتخاب به صورت در دسترس می باشد. برای رسیدن به این هدف جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان ابتدایی دارای اختلال بیش فعالی ارجاع داده شده به مراکز مشاوره اداره آموزش و پرورش شهرستان علی آبادکتول بود و نمونه آماری در این پژوهش تعداد ۳۰ نفر ۲ گروه آزمایش (۱۵ نفری) و گروه کنترل (۱۵ نفر) که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و افراد به صورت تصادفی در ۲ گروه قرار گرفتند. در این پژوهش پرسشنامه اختلال نقص توجه و بیش فعالی کانرز (۱۹۹۹)؛ پرسش نامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) و پرسشنامه ارزیابی رابطه والد - فرزند مارک آ. فاین ، جی . آر. مورلند، و اندرو اسچووبل (۱۹۸۳)و نهایتا مداخله آموزشی مهارتهای ارتباطی ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای (هر هفته دو جلسه ) بر روی گروه نمونه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل آماری در سطح آمار توصیفی و آماراستنباطی (تحلیل کوواریانس ) تجزیه و تحلیل شد و جهت انجام تمام امور تحلیل آماری از نرم افزار SPSS ورژن۲۲ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میانگین سازگاری اجتماعی در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. یعنی با حذف تاثیر نمرات پیش آزمون بین میانگین تعدیل شده سازگاری اجتماعی بر حسب گروه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. به طور کلی بر اساس این یافته ها می توان گفت آموزش مهارتهای ارتباطی در پس آزمون باعث کاهش نمرات در پرسش نامه سازگاری اجتماعی در دانش آموزان شده است که نشاندهنده افزایش سازگاری اجتماعی در آنان می باشد.