بهسازی و توسعه تاسیسات زیرساختی شهر

هدف مقاله حاضر بررسی بهسازی و توسعه تاسیسات زیرساختی شهر می باشد، به منظور بررسی این هدف از روش توصیفی– تحلیلی استفاده شده است و روش گردآوری اطلاعات از نوع اسنادی و کتابخانه ای بوده و به این منظور به سایت های مختلف هم مراجعه شده و از اطلاعات آن ها بهره گرفته شده است. روند توسعه شهر شیراز در گذشته و حال بیانگر آن است که اقدامات صورت گرفته کاملا بر اساس مطالعه و برنامه نبوده به طوری که در بررسی وضعیت مسیل های موجود در اطراف و نیز ادامه برخی از آن ها در بافت شهری و نیز موارد مربوط به سیستم هدایت و دفع آب های سطحی، کانال های احداثی بعضا دارای مقطع های هندسی با ابعاد نامناسب بوده به طوری که در اجرا نیز ملاحظات اجرایی ازجمله وضعیت توپوگرافی ، هیدرولیک جریان و …موردتوجه قرار نگرفته است. با بزرگ شدن شهرها و افزایش جمعیت آن ها از یک سو و گسترش صنایع و کارخانه ها از سوی دیگر مسئله آلودگی محیط زیست روزبه روز اهمیت بیشتری پیدا می کند با گسترش زندگی ماشینی و به علت توجه نکردن افراد به منافع همگان هرروز انواع بیشتری از آلودگی محیط زیست را ناسالم تر و زندگی را در معرض خطر جدی قرار می دهد. به همین دلیل، دولت ها شروع به توسعه پروژه ها و فناوری های جدید برای کاهش اثرات آن در جهان کرده اند. چنین پروژه ها و فناوری هایی شامل برداشت آب باران، انتقال آب، دفع زباله آب، و تصفیه فاضلاب می باشد. مسئله دفع آب های سطحی از مسائل عمده ایمن سازی مناطق مسکونی از خطر وقوع سیلاب و نهایتا رفع خسارات احتمالی از مناطق شهری می باشد که در صورت عدم کفایت محل تخلیه برای دریافت و دفع ایمن سیلاب های شهری، ممکن است روان آب های ناشی از بارندگی در داخل شبکه به ویژه در قسمت های انتهایی آن انباشته و متراکم شود و پس از تکمیل ظرفیت مجاری انتقال، باعث پخش آب در سطح شهر خاصه در مناطق گود و کم ارتفاع گردد که تحت پوشش سیستم زهکشی شهری قرار دارند،که در این صورت هزینه های ساماندهی محل تخلیه در راستای علاج بخشی بسیار زیاد و فاقد توجیه اقتصادی می باشد.