اثربخشی مداخله مددکاری اجتماعی مبتنی بر آموزش مهارت های زندگی بر بهبود کیفیت زندگی و رضایتمندی زناشویی زنان متاهل شهر مشهد

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی مداخله مددکاری اجتماعی مبتنی بر آموزش مهارت های زندگی بر بهبود کیفیت زندگی و رضایتمندی زناشویی بود. ۳۲ نفر به عنوان نمونه پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (۱۶ نفر) و گروه کنترل (۱۶ نفر) گماشته شدند. گروه آزمایش تحت مداخله مددکاری اجتماعی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای با تواتر هر هفته دو جلسه آموزش دریافت کردند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶) و رضایت زناشویی انریچ (۱۹۹۸) بود. در بخش آمار استنباطی جهت بررسی فرضیه از تحلیل کوواریانس چند متغیری، برای نرمال سازی داده ها از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف و جهت تجزیه تحلیل داده ها، نرم افزار spss نسخه ۲۴ استفاده شد. در پیش آزمون و پس آزمون کسانی که آموزش مهارت های زندگی دریافت کرده بودند تفاوت معناداری وجود دارد (۰۱/۰ >P).