Self-compatibility in some apricot (Prunus armeniaca L.) genotypes
محل انتشار: مجله به نژادی محصولات، دوره: 8، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CBJOU-8-2_004
تاریخ نمایه سازی: 13 آذر 1402
چکیده مقاله:
Self-incompatibility is believed to be a common attribute among the most of apricot (Prunus armeniaca L.) cultivars. This research was conducted during ۲۰۱۵ and ۲۰۱۶ growing seasons to explore the self-compatibility of ۲۲ apricot genotypes (۱۸ Iranian and four European) based on the field and microscopic examinations. Final fruit set following self-pollination in the field ranged from ۱.۱۶% in ‘Aybatan’ to ۶۲.۰% in ‘San Castrese’ cultivars which showed significant differences among evaluated apricots. The results revealed self-compatibility in the new Iranian promising apricot hybrid, ‘AD۷۳۱’, as well as reconfirmed self-compatibility in the European cultivars; ‘Canino’, ‘San Castrese’, ‘Palumella’ and ‘Cafona’. In all cases, fluorescence microscopy information supported the self-compatibility results obtained from the field, when at least one pollen tube entered the ovary by ۹۶ hours after the controlled pollination. In addition, all other ۱۷ apricot genotypes showed self-incompatibility feature. The hybrid ‘AD۷۳۱’ showed self-compatibility attribute, therefore further research on this genotype will warrant its future use in apricot breeding programs as well as to be considered as promising genotype for being released as a new cultivar.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
M. Zarrinbal
Faculty of Agriculture, University of Zanjan, Zanjan, Iran.
A. Soleimani
Faculty of Agriculture, University of Zanjan, Zanjan, Iran.
B. Baghban Kohnehrouz
Faculty of Agriculture, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
J. Dejampour
Field and Horticulture Crops Research Department, East Azerbaijan Agricultural & Natural Resources Research and Educational Center, Agricultural Research, Education and Extension Organization, Tabriz, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :