به کارگیری تکنیک دلفی و روش تاپسیس در طراحی شبکه جاده جنگلی با استفاده از GIS (بررسی موردی: جنگل های لاکوبن، عباس آباد، مازندران)

طرح­­های جنگلداری برای استفاده مطلوب از تولیدات جنگل، تضمین بقا و تولید مستمر جنگل تهیه می­شوند. در طرح جنگلداری، طراحی مناسب شبکه جاده­ها از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش برای انتخاب معیارها ازتکنیک دلفی و شاخص­های آماری از قبیل مد، میانه و میانگین و آزمون دوجمله­ای استفاده شد. سپس معیارها با استفاده از روش تاپسیس براساس مقایسه زوجی وزن­دهی شدند و با تلفیق نقشه معیارها و وزن هر یک به روش وزن­دهی خطی، نقشه مطلوبیت جاده­سازی تهیه شد. با استفاده از نرم­افزار PEGGERدر محیطArcViewنه گزینه شبکه جاده طراحی و ارزیابی شدند و بر این اساس بهترین گزینه انتخاب شد. وزن معیارهای شیب دامنه، موجودی در هکتار و تراس­های طبیعی به­ترتیب ۴۲/۰، ۲۴/۰ و ۱۰/۰ به­دست آمد. طبق نتایج حاصل از ارزیابی گزینه­های شبکه جاده، جاده­های طراحی­شده ۳، ۷ و ۵ به­ترتیب با ارزش واحد طول ۰۱/۵۷۲۵، ۸۸/۵۶۶۸ و ۸۵/۵۵۷۳ به­عنوان سه گزینه مهم انتخاب شدند.نتایج این پژوهش نشان داد که توجه به معیارهای فنی و زیست­محیطی در طراحی جاده موجب کاهش تخریب و صدمات محیط­زیستی و کاهش هزینه­های نگهداری جاده خواهد شد. همچنین با تلفیق نرم­افزار GIS و PEGGER طراحی مناسب­تر جاده­های جنگلی امکان­پذیر است.