تغییرات ذخایرکربن خشک دارهای بلوط ایرانی در ارتباط با عوامل فیزیوگرافی جنگل های زاگرس

این پژوهش با هدف بررسی تغییرات مقدار ذخیره­کربن خشک­دار درختان بلوط ایرانی در ارتباط با عوامل فیزیوگرافی در رویشگاه جنگلی قلاجه واقع در استان کرمانشاه انجام شد. بدین منظور، محدوده­ای از جنگل­ قلاجه با دامنه ارتفاعی ۲۱۰۰-۱۴۰۰ متر از سطح دریا انتخاب، و منطقه به هفت طبقه ارتفاعی با اختلاف ۱۰۰ متر تقسیم­بندی شد. سپس در سطح هر طبقه ارتفاعی برای برآورد مقدار ذخایر کربن انواع خشک­دار (سرپا و افتاده)، قطعات نمونه­ یک هکتاری با سه تکرار پیاده­سازی شدند. در هر قطعه نمونه ضمن مشخص کردن شیب و جهت، علاوه بر اندازه­گیری­های کمی در راستای هدف پژوهش در رابطه با خشک­دارهای سرپا، خط نمونه­ها به طور موازی و با فاصله مناسب از یکدیگر برای بررسی و اندازه­گیری­ کمی خشک­دارهای افتاده که قطر آن­ها بزرگ­تر یا مساوی دو سانتی­متر بود، پیاده شدند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین مقدار ذخیره­کربن خشک­دار سرپا و افتاده با عامل ارتفاع از سطح دریا همبستگی معنی­دار منفی وجود دارد. همچنین نتایج آنالیز واریانس نشان داد که تغییرات ذخیره­کربن خشک­دار درختان بلوط ایرانی در واحدهای مختلف فیزیوگرافی دارای اختلاف معنی­دار نیستند که نشان می­دهد تغییرات ذخیره­کربن خشک­دار درختان بلوط ایرانی در منطقه مورد پژوهش مستقل از تاثیرات عوامل فیزیوگرافی است.