بررسی روند پوسیدگی تنه درختان ناشی از صدمات بهره برداری در یک دوره ۱۰ ساله در جنگل راش آمیخته (بررسی موردی: جنگل ناو اسالم گیلان)

صدمات وارد­آمده بر توده باقی­مانده در طی عملیات بهره برداری و کاهش کمی و کیفی توده در سال های بعد از بهره برداری یکی از مشکلات مدیریت جنگل به روش ناهمسال است. در این تحقیق روند پوسیدگی تنه و خسارت اقتصادی ناشی از آن در اثر صدمات بهره برداری در یک دوره ۱۰ ساله در جنگل راش آمیخته در استان گیلان بررسی شد. حجم قسمت پوسیده تنه درختان از فرمول اسمالیان و حجم تنه درختان سرپا از جدول حجم محلی در قطعات نمونه ۱۰ آری با شبکه آماربرداری منظم تصادفی در ابتدا و انتهای دوره محاسبه شد. نتایج نشان داد حجم تنه پوسیده ۴۸/۰ مترمکعب در هکتار در ابتدای دوره به ۷۱/۱ مترمکعب در هکتار در انتهای دوره افزایش یافت (۰۱/۰ >P ­). نسبت حجم تنه پوسیده به حجم سرپا از ۲۴/۰ درصد در ابتدای دوره به ۸۱/۰ درصد در انتهای دوره افزایش یافت (۰۱/۰ > ­P). روند حجمی پوسیدگی تنه ۱۲۳/۰ مترمکعب در هکتار در سال و روند اقتصادی پوسیدگی تنه ۲۵/۱ میلیون ریال در هکتار در سال برآورد شد. حجم پوسیدگی تنه در تمام گونه های درختی در انتهای دوره بیشتر از ابتدای دوره بود (۰۱/۰ > P). با افزایش قطر برابرسینه درختان، روند حجمی پوسیدگی افزایش یافت. به­منظور کاهش حجم پوسیدگی تنه درختان، صدمات وارد­آمده بر درختان باقی­مانده در جنگل در طی عملیات بهره برداری باید کاهش یابد، که این امر مستلزم برنامه ریزی و سازمان دهی دقیق و اصولی هر یک از مراحل بهره­برداری، آموزش و بازآموزی کارکنان و ارزیابی مداوم صدمات بهره برداری است.