بلاغت تصویر در نوحه های عامیانه شاعران میناب

هنر برای تجلی خویش از محتوای ادیان بهره برده است و هنرمندان و به خصوص شاعران کوشیده اند تا اندیشه های دینی خود را در قالب و فرم ادبی ارایه دهند. بدین ترتیب مفاهیم دینی و مذهبی از مهم ترین مفاهیم مطرح شده در شعر، به خصوص شعر فارسی است. پرداختن به دین در ادبیات سبب شکل گیری ادبیات آیینی شده است که نمونه این نوع ادبیات، سرودن شعر در مدح ، ستایش و سوگ ائمه (ع) در نقاط مختلف کشور است، هدف مقاله حاضر آن است تا با بررسی روند تصویرسازی های ادبی در قلمرو تخیلات شاعرانه که از مباح بنیادین و قابل توجه در بلاغت امروزی است؛ به معرفی سطوح مختلف خیال در این تصاویر بپردازد. در این راستا پس از معرفی لایه های مختلف تصویر در دو حوزه تصویر سطح و تصویر اعماق و معرفی تصاویر اثباتی و اتفاقی با ذکر نمونه هایی برای هرکدام این نتیجه حاصل می شود که میزان پیچیدگی شبکه تصویری در شعر شاعران مختلف ارتباطی مستقیم با شبکه ذهنی آنان دارد به گونه ای که سطوح مختلف این تصاویر به تدریج جزو ویژگی های سبکی آن شاعران می شوند.