کاربست الگوی پسکاوی تجارب زیست مومنانه (مطالعه موردی: بررسی آتش به اختیار در سیره معصومان (ع)

الگوی «پسکاوی تجارب زیست مومنانه» روشی پیشنهادی برای مطالعه در حوزه علوم انسانی اسلامی با بهره گیری از تجارب زیسته ممنان و با لحاظ تاثیرپذیری آنان از معارف دینی در فهم پدیده ها و عملکردهای زندگی است. در این الکو نخست فهم ها یا عملکردهای مومنانه شناسایی و سپس به مثابه فرضیه ای ملهم از دین، به دین عرضه و ارزیابی می شود تا در نهایت از این طریق به دانش های جدید و مطابتق شرایط جدید -و البته مورد تایید دین - برسیم. در این تحقیق با روش تحلیلی - توصیفی به دنبال کاربست و نشان دادن نحوه استفاده از این روش برای تحقیق در حوزه علوم انسانی اسلامی و نشان دادن ظرفیت های آن هستیم که مطالعه موردی این روش, بر ایده «آتش به اختبار» انجام شده است؛ ایده ای که از سوی مقام معظم رهبری مطرح گردید. «آتش به اختیار» نمونه بارز تجارب زیست مومنانه است که ظرفیت بازخوانی در قالب الگوی پسکاوی برای تولید علم و نظریه دینی را دارد. براین اساس» دیدگاه «آتش به اختیار» پس از شناسایی دقیق به عنوان فرضیه، به یکی از منابع مهم دینی» یعنی سیره عرضه و آرزیابی گردید. مطابق نمونه های یافت شده از سیره دیدگاه «آتش به اختیار» در کلیت خود با سیره قابل تایید است و انحام عمل آنش به اختیار در برخضی شرایط اجتماعی مجاز و در هنگام عمل به آن نیز رعایت برخی شروط لازم است.