ارزشگذاری دارایی های فکری و رابطه آن با بهره وری در شرکت دانش بنیان

ارزشگذاری دارایی فکری و دارایی های نامشهود (اعم از برند، دانش فنی، فناوری، دارایی فکری، حقوق مالکیت معنوی و …) با وجود اینکه ماهیت فیزیکی ندارند اما به عنوان یکی از عوامل اساسی و بسیار مهم در تولید ثروت و سودآوری بحساب می آیند. این نوع دارایی ها از منابع بلند مدت در ایجاد ارزش برای هر کسب و کاری محسوب میشوند. مقاله حاضر با هدف ارزشگذاری دارایی های فکری و رابطه آن با بهره وری در شرکت دانش بنیان، انجام شده است.جامعه آماری در این مقاله شامل ۳۱ شرکت مورد مطالعه قرار گرفته است. متغیر وابسته بهره وری می باشد و برای اندازه گیری این متغیر از نسبت ارزش افزوده ی ایجاد شده به ازای هر یک از کارکنان استفاده شده است. همچنین متغیرهای مستقل ارزش دارایی فکری (در سطح کل) و کارایی دارایی فکری در سطح اجزاء آن یعنی دارایی بکار گرفته شده (مالی و فیزیکی)، دارایی انسانی و دارایی ساختاری است که برای اندازه گیری متغیر ارزش دارایی فکری از مدل ارزش نامشهودها و متغیر کارایی دارایی فکری از مدل پالیک استفاده شده است. به منظور آزمون فرضیه های این پژوهش، از آنالیز رگرسیون حداقل مربعات در سطح خطای پنج درصد استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنی دار بین ارزش دارایی فکری و بهره وری می باشد.