تحلیل فضایی آسیب پذیری محلات شهری با رویکرد پدافند غیرعامل نمونه موردی: منطقه نه واقع در حوزه جنوب غربی مشهد

یکی از ضروریت های برنامه ریزی شهری شناسایی و تحلیل فضایی نواحی و محلات آسیب پذیر ناشی از حملات نظامی به منظور کاهش ابعاد تلفات جانی و مالی است. اجرای مناسب چنین طرح هایی در سایه ی شناخت و تفکیک نواحی پرمخاطره از سایر نواحی است. لذا هدف این پژوهش دستیابی به معیارهای موثر بر کاهش آسیب پذیری محلات در منطقه نه مشهد بر اساس اصول پدافند غیرعامل و شناسایی آسیب- پذیرترین محله این منطقه میباشد. بدین من ظور چهار معیار جمعیت در معرض خطر، قابلیت دسترسی به مراکز امدادی، ترکیب بافت شهری و حریم مراکز خطرآفرین و ۱۰ شاخص به عنوان مبانی نظری خاص پژوهش استخراج گردیده است. تمامی این معیارها و شاخص ها در زمینه برنامه ریزی شهری مورد سنجش و تحلیل قرار گرفته اند. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی با بهره گیری از مدل AHP می باشد؛ و از تکنیک سوات به منظور دستیابی به راهبردها استفاده گردیده است. این راهبردها براساس اصول پدافندی، کوچک- سازی، مقیاس بهینه، پراکندگی عملکرد ، مکان یابی بهینه، نفوذپذیری و عدم وابستگی کاربری ها نگاشته شده اند. بر طبق این مطالعات محلات کوثر، حافظ ، هنرستان، شهرآرا ، ا قبال، رضاشهر، آب و برق، سرافرازان، نیروهوائی و چهارچشمه به ترتیب آسیب پذیرترین محله از مبحث پدافندغیرعامل محسوب می شوند.