بررسی راهکارها و راهبردهای معماری سبز برای آسایش ساکنین

معماری سبز به ساختمان هایی اطلاق می شود که در آن از مصالح سبز و تکنولوژی های سبز (مواد و مصالح قابل بازگشت به چرخه طبیعی) استفاده می شود. و اثرات منفی آن را بر روی محیط اطرافش کم می کند. هدف از این نوع معماری همسو شدن با محیط زیست است. امروزه آسایش ساکنین از مولفه های مهم و اساسی محیط های انسان ساخت به ویژه در فضاهای شهری به شمار می رود. با توجه به کمبود جا و رشد جمعیت که از تهدیدهای جدی بر محیط زیست است، بتوانیم بین رشد جمعیت و فضای موردنیاز توازن ایجاد کنیم، معماری سبز را پیشنهاد کرده ایم و همچنین هدف از ایجاد ساختمان های سبز بهبود یافتن آب وهوا و جلوگیری از اثرات منفی ساخت وساز بر محیط زیست و به طورکلی، ارتقای کیفی زندگی و سلامت انسان ها و تامین نیازهای روزمره آنان باشد. در خانه های مسکونی باوجود فضاها سعی بر تطابق عوامل اقلیمی بر فرم بناها می باشد، که این اتفاق با توجه به آگاهی معماران به نحوی در راستای پیروی از الگوهای معماری پایدار است. ایجاد ساختمان سبز به سلامت فردی که در آن و در محیط اطراف آن زندگی می کند کمک و از او پشتیبانی خواهد کرد و باعث رضایت مندی و سودمندی آنان خواهد شد.