بررسی مقایسه ای آنتی ژن p۵۳ در ادنتوژنیک کراتوسیست و آملوبلاستوما به روش ایمونوهیستوشیمی

مقدمه: ادنتوژنیک کراتوسیست، نوعی کیست تکاملی ادنتوژئیک با رفتار کلینیکی تهاجمی و احتمال عود بیشتر از سایر کیست های ادنتوژنیک است. هدف از این پژوهش. توجیه رفتار بیولوژیک ادنتوژنیک کراتوسیست با مقایسه ی بیان ژن پروتئین p۵۳ به عنوان القاگر آپوپتوز به روش ایمونوهیستوشیمیایی در آملوبلاستوما و ادنتوژنیک کراتوسیست بود. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی- آزمایشگاهی, ۱۴ ادنتوزنیک کراتوسیست و ۱۵ آملوبلاستوما از بلوک های پارافینه ی بخش پاتولوژی دانشکده ی دندان پزشکی قزوین در سال ۹۴-۱۳۹۳ استخراج و پس از تایید، تحت رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی قرار گرفتند و سپس از لحاظ شدت و نحوه ی رنگ آمیزی بررسی شدند. در نهایت داده ها با استفاده آزمون های آماری Kruskal–Wallis و Mann–Whitney تحزیه و تحلیل شد (p value>۰/۰۵). یافته ها: در میان نمونه های آملوبلاستوماه در ۸۶/۷ درصد بیان نشاگر p۵۳ مشاهده گردید (۷۷ درصد بیان ضعیف و ۳۳ درصد بیان متوسط- ۶/ ۸۳ درصد به صورت کانونی ۴/۱۵ درصد به صورت منتشر). در میان نمونه های ادنتوژنیک کراتوسیست در ۴/۷۱ درصد بیان نشانگر p۵۳ مشاهده شد (۸۰ درصد ضعیف، ۲۰ درصد متوسط- ۵۰ درصد کانونی و ۵۰ درصد منتشر) بودند. بین ادنتوژنیک کراتوسیست و آملوبلاستوما از نظر شدت و نحوه ی انتشار نشانگر p۵۳ اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (p value>۰/۰۵). نتیجه گیری: بیان نشانگر p۵۳ در تومور آملوبلاستوما و ادنتوژنیک کراتوسیست تقریبا یکسان بوده و احتمالا رفتار تهاجمی ادنتوژنیک کراتوسیست به خاطر افزایش بیان ژن p۵۳ جهش یافته در سلول های اپی تلیالی ادنتوژنیک می باشد و ممکن است تا حدی رفتار بیولوژیک ادنتوژنیک کراتوسیست را توجیه نماید.