برازش مدل ساختاری رابطه بین سبک های د ل بستگی و طرح واره های هیجانی با توجه به متغیرهای میانجی نظم جویی هیجانی و انعطاف پذیری شناختی با رغبت به ازدواج

مقدمه: سبک های دل بستگی با میزان توانایی در نظم جویی هیجانی و انعطاف پذیری شناختی ارتباط دارند؛ بنابراین این فرضیه وجود دارد که رغبت به ازدواج افراد از سبک های دل بستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا، و طرح واره های هیجانی مثبت تاثیر بگیرد و نظم جویی هیجانی و انعطاف پذیری نیز در این مورد مهم باشد، به این ترتیب پژوهش حاضر به دنبال بررسی این روابط بود.روش: این مطالعه از نوع طرح های همبستگی مبتنی بر تحلیل روابط ساختاری (مدل سازی معادلات ساختاری) است. نمونه آماری در این مطالعه ۵۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه شاهد تهران و فردوسی مشهد در سال تحصیلی ۹۹-۱۴۰۰ بودند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامه های زیر است: رغبت سنج ازدواج پوراعتماد و همکاران که در سال ۱۳۸۲ ساخته شده است، پرسشنامه نظم جویی هیجانی گراس در سال ۲۰۰۳ ساخته شده است، پرسشنامه طرح واره های هیجانی لیهی در سال ۲۰۱۲ ساخته شده است، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی که دنیس و همکاران ۲۰۱۰ ساخته اند و مقیاس دل بستگی بزرگ سالان بشارت که ۱۳۸۶ ساخته شده است. پرسشنامه ها از طریق اشتراک گذاری در فضای مجازی تکمیل شدند. در تحلیل یافته های این مطالعه از روش های آمار توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS و از ضرایب مسیر بین متغیرهای مدل در نرم افزار لیزرل و سایر شاخص های برازندگی استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد که انواع سبک های دلبستگی می توانند میزان رغبت به ازدواج را تحت تاثیر قرار دهند. همچنین سبک های دل بستگی از روابط معنا داری با ارزیابی مجددشناختی، سرکوبی هیجان ها و انعطاف پذیری شناختی برخوردار بودند. از میان طرح واره های هیجانی نیز فقط طرح واره قابل کنترل بودن هیجان ها به طور معنا داری قادر به پیش بینی رغبت به ازدواج بود. در بررسی روابط غیرمستقیم شاهد آن بودیم که تاثیر سبک های دل بستگی و طرح واره کنترل بر رغبت به ازدواج با ورود متغیرهای میانجی کاهش یافت و بیشترین اثر مربوط به متغیر انعطاف پذیری شناختی بود.بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش تاثیر سبک های دل بستگی و طرح واره های هیجانی را بر میزان رغبت به ازدواج افراد با تکیه بر شیوه های ارزیابی و مدیریت هیجان ها و انعطاف پذیری شناختی آنها نشان داد. ازاین رو می توان این متغیرها را در گستره ارتباطات بین فردی و مشکلات روان شناختی در ایجاد و حفظ روابط موثر و افزایش تمایل به ازدواج مورد توجه قرار داد.