رابطه نقش جنسیتی با سلامت روانی و مولفه های آن در زنان شاغل

در پژوهش حاضر، رابطه نقش جنسیتی (مردانگی و زنانگی) با سلامت روانی و مولفه های آن در زنان شاغل شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور، نمونه ای متشکل از ۵۰۰ زن شاغل در ادارات، سازمانها و شرکتهای دولتی شهر تهران با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. کلیه آزمودنیها به کلیه گویه های پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ (۱۹۷۲) و مقیاس نقش جنسی بم فرم کوتاه (۱۹۸۱) پاسخ دادند. جهت تحلیل آماری داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که زنانگی و مردانگی با یکدیگر همبستگی مثبت معنی دار دارند. همچنین، زنانگی با سلامت روانی، مولفه اضطراب، مولفه اختلال در عملکرد اجتماعی و مولفه افسردگی همبستگی ساده معنی دار دارد؛ اما با مولفه نشانه های بدنی همبستگی معنی داری ندارد. مردانگی با سلامت روانی و مولفه اختلال در عملکرد اجتماعی همبستگی ساده معنی دار دارد؛ اما با مولفه های نشانه های بدنی، اضطراب و افسردگی همبستگی معنی داری ندارد. علاوه بر آن، نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند که وقتی متغیرهای زنانگی و مردانگی با هم در تحلیل رگرسیون وارد می شوند، تنها متغیر زنانگی توان پیش بینی سلامت روانی و برخی از مولفه های آن را دارد و متغیر مردانگی در این پیش بینی نقشی ندارد. محدودیتهای نتایج این پژوهش، بررسی و تحقیق بیشتری را در مورد نقش جنسیتی در کشور ما ایجاب می کنند.