رابطه اعتیاد به اینترنت با اهمال کاری تحصیلی و احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان در دوران اپیدمی کرونا

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اعتیاد به اینترنت با اهمال کاری و تعلق به مدرسه دانش آموزان در دوراناپیدمی کرونا انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزاناول متوسطه عصمت آببر تشکیل دادند که از بین آنها به تعداد ۴۰۰ دانش آموز به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنواننمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش به منظور جمع آوری داده ها مربوط به هر یک از متغیرها، پرسشنامه اعتیاد بهاینترنت یانگ، اهمالکاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (۱۹۸۴) و مقیاس احساس تعلق به مدرسه ارسلان و دورو بود.داده های جمع آوری شده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار spss ورژن ۲۶ در دو بخش توصیفی و استنباطی (همبستگیپیرسون و رگرسیون چندگانه) مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که اعتیاد به اینترنت با احساس تعلق بهمدرسه به صورت مستقیم و منفی ولی متغیر اهمالکاری تحصیلی به صورت مستقیم و مثبت همگی در سطح زیر ۰۱ / ۰معنی دار هستند. به عبارتی چنین استنباط میگردد که با شدت گرفتن متغیر اعتیاد به اینترنت در دانش آموزان، میزاناحساس تعلق به مدرسه کاهش ولی اهمالکاری تحصیلی آنان افزایش می یابد.