نقش سازنده آموزش و پرورش در توسعه ی کشور

آموزش و پرورش زمینه ساز رشد فکری و اخلاقی انسان های یک جامعه پوبا است. آموزش و پرورش, تنها راه کمال انسانبه سوی سعادت و خوشبختی است. هدف : از انجام این پژوهش بررسی نقش آموزش و پرورش در توسعه کشور است .روش پژوهش از نوع توصیفی و گردآوری داده ها به روش کتابخانه ای است که به صورت فرا تحلیل مورد تجزیه وتحلیلقرارگرفته است. نتایج و یافته ها نشان میدهدکه اهمیت نقش آموزش و پرورش در تربیت نیروهای متخصص. دانشمند و آشنابه علوم جدید بسیار حائز اهمیت است و یکی از وظایف مهم نظام آموزش و پرورش کشور تربیت انسان های «خودباور» ونه «دارای غرور کاذب» است . بر این اساس برای رسیدن به جامعه ای ایده آل، پیشرفته و پویا که در آن انسان ها صاحبحق و حرمت باشند نیازمند تشکیلات نو, معلمان نواندیش و دانش آموزان نوپرداز هستیم تا بتوانیم نیروهایی جوان . متعهد وبا سطح سواد بالا و برتر در دنیا داشته باشیم . در بررسی رابطه آموزش و پرورش و تغییر اجتماعی, می توان دریافت کهآموزش و پرورش می تواند کارگزار یا عامل تغییر باشده یا شرط و لازمه تغییر در جامعه» یا نتیجه و معلول تغبیر در سایرنهادهای اجتماعی که با آموزش و پرورش روابط و کنش های متقابل نزدیک دارند. برای اینکه آموزش و پرورش, در نقشعامل تغییر عمل کند لازم است که آشکاره به صورت هدف یا کارکرد نظام آموزشی» در جهت گیری هاء برنامه ها وفراگردهای آموزش و پرورش, بازتاب پیدا کند. در صورتی که تغییر در بخشی از جامعه، لزوما یا عملا، آموزش و پرورش رانیز درگیر کرده بر آن اثر کند و آموزش و پرورش، همراه با عوامل دیگر به تغییر اجتماعی مدد برساند. به منزله شرط ولازمه تغییر تلقی خواهد شد. بالاخره، آموزش و پرورش, غالبا ممکن است به عنوان تاثیر نتیجه یا معلول تغییر اجتماعیقلمداد شود. دگرگونی و تغییر اساسی در ساختار اجتماعی جامعه، یقینا تمام نهادهای اجتماعی را تحت تاثیر قرار می دهد. زیراکه جامعه گرایش هایی به سوی انسجام و استحکام دارد به طوریکه تاثیرات فشارهاودگرگونی های اجتماعی، درهمه نهادهایآن منعکس می شود.