اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر نگرش نسبت به مدرسه در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه

هدف: پژوهش حاضر باهدف اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر نگرش نسبت به مدرسه در دانش آموزان دارای اختلالیادگیری ویژه انجام شد.روش تحقیق: روش پژوهش حاضر طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دارای اختلال یادگیری ویژه دوره ابتدایی شهر کنگان در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ بود. نمونه پژوهش ۳۰ نفر (۱۵نفرگروه آزمایش و ۱۵ نفرگروه کنترل) دارای اختلال یادگیری ویژه بود که از میان دانش آموزان دارای اختلال یادگیری انتخابشدند. آموزش راهبردهای خودتنظیمی برای گروه آزمایش در ۸ جلسه یک- ساعته به مدت ۲ ماه ارائه گردید .ابزار مورد استفادهبرای متغیر نگرش نسبت به مدرسه پرسشنامه نگرش به مدرسه بود.یافته و نتایج: داده های جمع آوری شده به روش تحلیل کواریانس انجام شد.نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای خودتنظیمینگرش نسبت به مدرسه را در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه به طور معنی داری بهبود می بخشد. این یافته ها حاکی از آناست که آموزش راهبردهای خودتنظیمی به دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ویژه روش موثری برای بهبود نگرش این دانشآموزان نسبت به مدرسه می باشد.