بررسی رابطه یادگیری خودتنظیمی و شادمانی با خودکارآمدی دانش آموزان

شادکامی به عنوان یکی از مهم ترین نیازهای روانی بشر به دلیل تاثیرات عمده ای که بر شکل گیری شخصیت آدمی دارده هموارهدهن انسان را به خود مشغول کرده است. از طرفی جامعه ای پویا و زنده تلقی می شود که عناصر شادی آفرین در آن فراوان باشد.بنابراین می توان گفت؛ شاد کامی یکی از مفاهیم و مولفه های اساسی زندگی افراد به ویژه دانش اموزان به شمار می رود کد ارتباطیادگیری خودتنظیمی و شادمانی با خودکارامدی دانش اموزان بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که هر دو مولفه شناختی وفراشناختی پروتکل یادگیری خودتنظیمی در بهبود ابعاد شناختی و انتخابی خودکارامدی موثر بوده است اما بر میزان ابعاد عاطفی وانگیزشی خودکارآمدی اثرگذار نبوده است، این در حالی است که راهبردهای شناختی و فراشناختی یادگیری خودتنظیمی بر ابعادشناختی و انتخابی خودکارآمدی موثر بوده اند. علاوه براین، مشخص شد مولفه های شناختی و فراشناختی یادگیری خودتنظیمی بر شادمانی دانش آموزان موثر است.