علل بی نظمی و بی انضباطی دانش آموزان در کلاس درس

برای اینکه انسان بتواند در اجتماع زندگی کند باید رفتار اجتماعی را بیاموزد به این معنی که رفتارش باید مورد قبول اجتماع باشد .یکی از راههای اجتماعی شدن و مورد قبول قرار گرفتن رعایت انضباط و مقرراتی است که در اجتماع حکمفرماست . مقررات و قوانینی انضباطی رفتار را تحت کنترل درمی آورد و چون این کنترل اغلب مانع انجام خواسته های کودکان می شود، گاهی موجب خشم و عصبانیت آنها می گردد . در تعلیم وتربیت کودکان انضباط همیشه مورد توجه بوده، ولی در اینکه این انضباط چگونه باید باشد و چگونه می توان آن را آموزش داد عقاید متفاوت است . هر نوع رفتاری که از ارزشهای پذیرفته شده جامعه به دور است ( با توجه فرهنگ )و دارای تکرار شدت و مداومت است و در زمانها و مکانهای متعدد اتفاق می افتد و همچنین رفتاری است که با درماندگی و کاهش کارایی فرد همراه است .پایبندی به ضابطه ها در یک گروه اجتماعی باعث تداوم آن می شود .انضباط، اخلاق کلاس درس است و بدون آن کلاس تبدیل به یک ازدحام یا غوغا می شود.هر رفتار انسان، از جمله محصل ، هدف دارد یا هدف گردان است .دانش آموزان، عملی را بی هدف انجام نمی دهند بلکه می خواهند با آن عمل خود نیاز یا نیازهایی را ارضا کنند .بنابراین ، باید هدف ها و نیازهای ایشان را شناخت و جدی گرفت مثلا. اگر رفتار نامطلوبی از دانش آموزی سر بزند نباید تنها جلب توجه را علت آن رفتار بدانیم کاربرد اصول و تدابیری می تواند به ما کمک کند که از رخ دادن مشکلات رفتاری جلوگیری کنیم یا آن ها را به حداقل برسانیم .از جمله : از روز اول آغاز کلاس، مدیریت کامل را اعمال کنیم .باید روز اول به گروه تازه دانش آموزان خود بگوییم که مقررات ما در اداره کلاس کدام اند و از ایشان چه انتظارهایی داریم . محیط کلاس را از هر لحاظ حتی فضا و تجهیزات، سالم گردانیم .باید مطمئن باشیم که دانش آموزان ما در کلاس راحت اند.و در مدرسه احساس آرامش می کنند.فعالیت های یادگیری را طوری طراحی کنیم که برای همه دانش آموزان، معنادار باشند؛ و با رغبت ها و توانایی های ایشان سازگار باشند .برایاین منظور ناگزیریم اصول رشد و تکامل ، خصایص رشدی هر سن ، محتوای درسی خاص هر کلاس و هر مقطع ، و رغبت های ویژه دانش آموزان خود رادقیقا بدانیم .