نقش آموزش عملی و آزمایشگاهی در آموزش علوم در مقطع ابتدایی

آموزش علوم در مقطع ابتدایی با یک رویکرد علمی و عملی ، اهمیت بسیار زیادی پیدا می کند. این مقاله به بررسی نقش بی بدیل آموزش عملی و آزمایشگاهی در فرایند آموزش علوم در این مرحله می پردازد. از آنجایی که کودکان در این دوره از زندگی به دنیای پرکشف و پرسش مشغولند، ارتقاء تفکرات علمی آنان از طریق فعالیت های عملی و آزمایشگاهی امری اساسی است .در این مقاله ، ابتدا اهمیت آموزش علم در مراحل ابتدایی با تاکید بر توسعه تفکرات علمی و استقبال از مهارتهای پژوهشی در کودکان مورد بحث قرار می گیرد. سپس ، نقش آموزش عملی و آزمایشگاهی به عنوان ابزاری موثر برای انعکاس مستقیم مفاهیم نظری به تجربیات علمی کودکان مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.در این زمینه ، انجام آزمایش ها و فعالیت های عملی ، این امکان را فراهم می کند تا کودکان با مفاهیم علمی در محیط های واقعی آشنا شوند و توانایی های پژوهشی خود را تقویت کنند. همچنین ، این روشها به کودکان این امکان را می دهند تا از طریق تجربه و خودآموزی ، مفاهیم را بهتر درک کنند و ارتباط بین تئوری و عمل را برقرار سازندنهایتا،. این مقاله به اهمیت توسعه مهارتهای عملی و پژوهشی در کودکان در زمینه های علوم پیشنهادی می کند و نقش آموزش عملی و آزمایشگاهی را در ارتقاء آموزش علوم در مقطع ابتدایی تاکید می کند.