کاربرد پرتودرمانی دردرمان تومورمغزی

تومورهای مغزی یک گروه ناهمگن از نئوپلاسم ها هستند که هر کدام بیولوژی ، درمان و پیش بینی خاص خود را دارند. درمان های جدید ، به ویژه برای گلیوماهای آستروسیتیک مورد نیاز است . تمرکز کنونی تحقیقات بر روی درک یک سرطان خاص در سطح مولکولی و استفاده از انحرافات ژنتیکی سلول های بدخیم با استفاده از درمان بسیار خاص و موثر است . در هیچ تومور مغزی این کار هنوز انجام نشده است . با این حال ، این تمرکز اصلی تحقیقات آزمایشگاهی و بالینی فعلی است . ناهمگونی تومورهای خاص، انتقال داروها یا سایر عوامل به سیستم عصبی مرکزی و اثرات سمیت در سیستم عصبی درمانی ، چالش های اصلی و منحصر به فرد در درمان تومورهای مغزی هستند. با این وجود ، این رویکرد به درک زیست شناسی تومورهای مغزی منجر می شود و فرصت های درمانی جدیدی را ممکن می سازد که به هدف اصلی بهبود مراقبت از بیماران مبتلا به تومور مغزی کمک می کند.