بررسی خصوصیات زیست مهندسی گونه های بنه و داغداغان در تثبیت بیولوژیکی دامنه ها در ارتباط با شیب (مطالعه موردی : جنگل کاری های حاشیه سد کلان ملایر)

فرسایش خاک یک فرآیند طبیعی است که در اثر فعالیت های انسانی تشدید می شود. از دیدگاه منابع طبیعی فرسایش باعث نابودی خاک های حاصلخیز شده و آثار منفی زیادی بر زندگی ساکنان کره زمین داشته است. جلوگیری از فرسایش و کاهش میزان خسارات ناشی از آن تا حد طبیعی تلفات خاک، بستگی به انتخاب راهبرد های مناسب در حفاظت خاک دارد . با توجه به ضرورت و اهمیت کاهش اثرات مخرب فرسایش خاک، در این پژوهش بررسی اثر ریشه گونه های بنه و داغداغان در مسلح سازی خاک اطراف سد کلان در ۳۴ کیلومتری جنوب غربی شهرستان ملایر در شیب های مختلف مورد بررسی قرارگرفت. برای انجام این مطالعه دو گونه بنه و داغداغان در دو توده مختلف در سه منطقه با شیب کم، متوسط و زیاد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان کشش ریشه گونه داغداغان از بنه بیشتر است، همچنین میزان RAR (نسبت سطح ریشه به سطح خاک) در گونه داغداغان با افزایش شیب بیشتر شده است. رابطه بین قطر و کشش ریشه در مورد گونه ها با هم متفاوت است و در گونه داغداغان منفی بود و ببشترین مقدار کشش ریشه مربوط به گونه داغداغان در منطقه ۳ با مقدار ۵۱/۶۳ مگاپاسکال و مربوط به ریز ریشه هاست و کمترین آن مربوط به گونه بنه در منطقه ۲ با ۱۸/۸ مگاپاسکال است. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود با به کارگیری گونه هایی که باعث افزایش مسلح سازی خاک و کاهش میزان فرسایش در محدوده سد می شود مانند گونه داغداغان به منظور کاستن از میزان فرسایش و افزایش عمر مفید استفاده شود.