بررسی توازن آوایی غزلیات مثنوی جمشید و خورشید سلمان ساوجی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 70

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LIAR-15-3_002

تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1402

چکیده مقاله:

موسیقی از مهم ترین عوامل زیبایی و جذابیت شعر است. این مقوله ازطریق توازن آوایی به صورت کمی (وزن) و کیفی (توازن واجی) خود را نشان می دهد. سلمان ساوجی در غزلیات اندکی (۴۷ غزل) که در ضمن مثنوی «جمشید و خورشید» سروده ، به خوبی از عهده آن برآمده است. در این غزل ها بیشتر از اوزانی استفاده کرده است که حالت خیزابی و ضرب آهنگ دارند؛ افزون بر جامعه آماری این پژوهش در بقیه غزلیات دیوان نیز همین ویژگی موسیقایی وجود دارد. در بخش توازن آوایی کیفی نیز انواع تکرار را در غزلیات او می بینیم. سلمان ساوجی با تکرار انواع واکه ها و همخوان ها (مصوت ها و صامت ها) جلوه ای خاص به موسیقی شعر خود داده است. در این پژوهش انواع واکه های کوتاه و بلند، همخوان های آغازین، میانی و پایانی و تکرار همه واژه را بررسی کرده ایم و مشخص شد که شاعر به خوبی و آگاهانه از این امکانات زبانی برای به اوج رساندن موسیقی شعر خود بهره برده است. بیشترین بسامد در بخش واکه ها (مصوت ها) مربوط به واکه های «ا و -» و کمترین بسامد مربوط به واکه های «-، -، او» می شود. در بخش همخوان ها (صامت ها) همخوان های «س، خ، ش» بسامد بیشتری دارند و همخوان های «پ، ع، غ، ن» کمتر تکرار شده اند. این پژوهش با روش تحلیلی توصیفی انجام شده است؛ جامعه آماری چهل و هفت غزل مثنوی «جمشید و خورشید» است. در آغاز، مباحث توازن آوایی در غزلیات شناسایی می شود و سپس با رسم نمودار و جدول به تحلیل و بررسی هرکدام پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

توازن آوایی ، سلمان ساوجی ، غزل ، مثنوی جمشید و خورشید ، موسیقی شعر

نویسندگان

ناصر بهرامی

دکترای تخصصی گروه آموزشی زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، سنندج، ایران

فاطمه مدرسی

استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آقاحسینی، حسین، و احمدی، اسراسادات (۱۳۸۸). بررسی موسیقی شعر رودکی، ...
  • اسداللهی، مینا (۱۳۸۸). موسیقی شعر در دیوان هوشنگ ابتهاج، پایان ...
  • الیوت، تی، اس (۱۳۷۵) برگزیده آثار در قلمرو نقد ادبی، ...
  • باقری، مهری (۱۳۷۵). مقدمات زبان شناسی، تهران: قطره ...
  • تودروف، تزوتان (۱۳۹۲). نظریه ادبیات، متن هایی از فرمالیست های ...
  • حق شناس، علی محمد (۱۳۶۹). آواشناسی (فونتیک)، چاپ دوم، تهران: ...
  • حیدری، مرتضی (۱۳۹۵). ارزیابی آرایه های حروفی در بدیع فارسی ...
  • خرمشاهی، بهاء الدین (۱۳۸۵). حافظ نامه، چاپ شانزدهم، تهران: علمی ...
  • رضایی، فاطمه (۱۳۸۷). بررسی موسیقی اشعار فریدون مشیری، پایان نامه ...
  • ریچاردز، ای. ا. (۱۳۷۵). اصول نقد ادبی، ترجمه سعید حمیدیان، ...
  • سلمان ساوجی (۱۳۸۹). کلیات سلمان ساوجی، مقدمه و تصحیح عباسعلی ...
  • شاه حسینی، ناصر الدین (۱۳۸۰). شناخت شعر، تهران: آگاه ...
  • شفیعی کدکنی، محمدرضا (۱۳۶۸)، موسیقی شعر، چاپ دوم، تهران: آگاه ...
  • شمیسا، سیروس (۱۳۸۱). نگاهی تازه به بدیع، چاپ سیزدهم، تهران: ...
  • شمیسا، سیروس (۱۳۷۴). کلیات سبک شناسی، چاپ سوم، تهران: فردوس ...
  • شمیسا، سیروس (۱۳۸۴). آشنایی با عروض و قافیه، تهران: فردوس ...
  • صفوی، کورش (۱۳۹۴). از زبان شناسی به ادبیات، جلد اول: ...
  • طوسی، خواجه نصیرالدین (۱۳۶۹). معیارالاشعار، به اهتمام جلیل تجلیل، تهران: ...
  • فرشیدورد، خسرو (۱۳۸۴). دستور مفصل امروز، تهران: سخن ...
  • قویمی، مهوش (۱۳۸۳).آواها و القاها (رهیافتی به شعر اخوان ثالث) ...
  • ماهیار، عباس (۱۳۷۴). عروض فارسی، تهران: قطره ...
  • مددی، حسن (۱۳۸۵). عروض و قافیه، نگاهی تازه به اوزان ...
  • مسگرنژاد، جلیل (۱۳۷۰). مختصری در شناخت علم عروض و قافیه، ...
  • نجفی، ابوالحسن (۱۳۹۵). وزن شعر فارسی (درس نامه)، به همت ...
  • نقوی، نقیب (۱۳۷۶). بررسی موسیقی شعر در شاهنامه فردوسی، پایان ...
  • وحیدیان کامیار، تقی (۱۳۶۹). وزن و قافیه شعر فارسی، چاپ ...
  • وحیدیان کامیار، تقی (۱۳۷۰). بررسی منشا شعر فارسی، مشهد: آستان ...
  • همایی، جلال الدین (۱۳۹۴). فنون بلاغت و صناعات ادبی، چاپ ...
  • نمایش کامل مراجع