تحلیل فضایی شاخص های توسعه خدمات بهداشت و درمان

طرح مساله: توسعه متعادل و متوازن فضاهای جغرافیایی، نیازمند بررسی دقیق و همه جانبه مسایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و شناخت بهتر نیازهای جامعه و بهبود آن هاست. خدمات بهداشت و درمان یکی از ارکان اصلی توسعه محسوب می شوند. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل فضایی توسعه شاخص های خدمات بهداشت و درمان در سطح شهرستان های استان اصفهان می پردازد. روش: روش تحقیق حاضر «توصیفی تحلیلی» است که با استفاده از ۴۷ شاخص و با بهره گیری از شاخص توسعه بهداشت و درمان انجام شده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد شاخص های بهداشت و درمان در استان اصفهان به صورت متوازن توزیع نشده و اختلاف فاحشی بین شهرستان های استان از نظر توسعه خدمات بهداشتی ملاحظه می شود. شهرستان های خوانسار و برخوار و میمه به ترتیب در بالاترین و پایین ترین سطح قرار گرفته اند. نتایج: «رگرسیون چند متغیره» سهم شاخص «نیروهای انسانی متخصص» را در توسعه بهداشت و درمان شهرستان های استان بیش از سایر شاخص های پژوهش پیش گویی می نماید و شاخص های «نیروی انسانی غیرمتخصص»، «نهادی» و «بهداشت روستایی» به ترتیب سهم کم تری در پیش گویی توسعه بهداشت و درمان استان دارند.