ادوار مدیریت اعتیاد در ایران۱

طرح مساله: مقاله حاضر در پی کندوکاو درباره ارزیابی نقش مدیریت اعتیاد در سال های پس از انقلاب می باشد. روش: این پژوهش از نوع مطالعات توصیفی و در چارچوب نظریه پایه دار است. جامعه مورد مطالعه مدیران عمومی فعال در زمینه کاهش تقاضا طی سال های ۱۳۵۸-۱۳۸۰ می‎باشند. داده‎های این پژوهش با مرور منابع و انجام مصاحبه عمیق نیمه‎ساختاریافته، گردآوری و سپس تحلیل شده اند. یافته ها: دوره های مدیریت اعتیاد را در چارچوب تغییر در سیاست ها طی سال های ۸۰-۱۳۵۸ می توان به چهار دوره تقسیم کرد. این سیاست ها اغلب تحت تاثیر چهار عامل محقق شده است: اول) تغییر مدیر یا مدیران؛ دوم) تغییر قوانین؛ سوم) تغییر مدیریت کلان، خصوصا قوه مجریه؛ و چهارم) وقوع یا خاتمه یک رویداد مهم یا واقعه مثل انقلاب یا جنگ. نتایج: مدیریت اعتیاد اغلب غیرتخصصی و امنیتی قضایی بوده است. علی رغم نقاط ضعف، مدیریت اعتیاد روند رو به جلویی داشته و به تدریج درک واقع بینانه تر و علمی تری از وضعیت اعتیاد به دست آورده است. اما به دلیل سرعت پرشتاب تحول پدیده اعتیاد، اثرات قابل توجهی بر فرآیند طی شده نداشته است.