بررسی تطبیقی مفهوم طبیعت در شعر کودک

ادبیات کودک عبارت است از هر­­گونه متنی که با کمک اصول فنی و ادبی خاص و محتوایی متناسب با رده سنی کودک نوشته یا سروده می شود، به­طوری­ که کودک بتواند به­خوبی با آن ارتباط برقرار کند. در نتیجه باید گفت آثاری که برای کودکان نوشته یا سروده می­شوند هم باید اصول فنی خاصی در آن­ها رعایت گردد و هم اینکه از نظر بعد عاطفی و روانی به­گونه­ای باشند که روح زیبایی­طلب کودک را تحت تاثیر قرار دهند و عواطف و احساسات وی را برانگیزند. در ادبیات عربی «سلیمان العیسی» و در ادبیات فارسی «مصطفی رحماندوست» از جمله شاعرانی هستند که بخش اعظمی از اشعار خود را به موضوعات مربوط به کودکان اختصاص دادند و آثار ارزشمندی را در این زمینه از خود بر جای نهادند. پژوهش حاضر که با روش توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتاب خانه­ای نوشته شده است، مظاهر طبیعت آسمانی و زمینی را در اشعار کودک دو شاعر مذکور مورد بررسی قرار داده و چنین استنتاج کرده است که هر دو شاعر پدیده­هایی مانند آسمان، باران، باد، دریا، رودخانه، درخت و ... را در اشعار خود مورد توجه قرار دادند و ضمن ترسیم آن­ها، به ذکر پاره­ای اصول اخلاقی و تربیتی متناسب با آن­ها برای کودکان نیز پرداخته­اند.