بررسی اثر قارچ آربوسکولار بر گیاه دارویی علف لیمو (Cymbopogon citratus) تحت تنش شوری

شوری یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده رشد و تولید گیاهان محسوب می شود. کاربرد قارچ ها به عنوان یک کود بیولوژیک می تواند در تامین نیاز غذایی گیاهان و کاهش اثرات تنش های محیطی بر گیاهان مفید باشد. گیاهان دارویی دارای مخازن غنی از مواد موثره اساسی بسیاری از داروها می­باشند. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی به­ویژه در صنعت داروسازی و کمبود آن­ها در طبیعت، بررسی جنبه­های مختلف زراعی این گیاهان از اهمیت بسزایی برخوردار است، با توجه به گسترش روز افزون خاک­های شور، دستیابی به راه­حل­هایی که بتوان از تنش­های محیطی زنده و غیرزنده جلوگیری و یا حداقل نسبت به کاهش آن ها اقدام نمود، ضروری به­نظرمی­رسد. یکی از این روش­ها استفاده از روابط همزیستی قارچ های میکوریزا با گیاهان میزبان می­باشد که به کاهش تنش ناشی از شوری منجر می­شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر قارچ آربوسکولار بر صفات رویشی و بیوشیمیایی گیاه علف لیمو در شرایط تنش شوری انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو عامل شوری (صفر، ۵، ۱۰ و ۱۵ دسی زیمنس بر متر کلرید کلسیم) و قارچ (عدم تلقیح و تلقیح با قارچ) انجام شد. صفات ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن تر و خشک برگ، محتوای نسبی آب، آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد تحت شرایط تنش شوری ۱۵ دسی زیمنس بر متر ارتفاع بوته، طول ریشه، وزن تر و خشک برگ، محتوای نسبی آب، آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز در گیاه علف لیمو تلقیح شده به قارچ آربوسکولار در مقایسه با شاهد (عدم تلقیح) افزایش معنی داری یافت. به­طور کلی براساس نتایج این تحقیق، می توان نتیجه گرفت که با به کارگیری قارچ آربوسکولار می توان تحمل شوری گیاه علف لیمو را افزایش داد و اقدام به کشت آن در آب و خاک شور نمود.