بررسی اثر ستاره های سنگین بر تحول دینامیکی خوشه های باز با به کارگیری دو روش نمونه گیری بهینه و نمونه گیری تصادفی

ستاره های سنگین از نوع O و B (OB) موجود در خوشه های باز، اثر مهمی بر تحولات دینامیکی این خوشه ها دارند. در شبیه سازی خوشه های ستاره ای، روش نمونه گیری به کار گرفته شده در تعیین تابع جرم خوشه، بر تعداد و جرم ستاره های سنگین موثر است. دو روش «نمونه گیری بهینه» و «نمونه گیری تصادفی» برای تولید ستاره های اولیه خوشه پیشنهاد شده است. در روش نمونه گیری تصادفی، تغییر عدد تصادفی جرم سنگین ترین ستاره و تعداد ستاره های سنگین را تغییر می دهد که این موضوع بر تحول دینامیکی خوشه های باز جوان اثرگذار است. بررسی های ما نشان می دهد که اگر طبیعت از روش نمونه گیری تصادفی در تولید ستاره ها پیروی کرده باشد، بسته به این که تعداد ستاره های OB در آنها چقدر باشد، مسیر تحولی خوشه های کم جرم با شرایط اولیه یکسان می تواند کاملا متفاوت باشد. این بدان معنی است که در مدل هایی که تعداد ستاره های OB بیشتر است و در نتیجه آن بقایای ستاره ای بیشتری تشکیل می شوند، خوشه با نرخ سریع تری جرم از دست می دهد و در زمان کوتاه تری منحل می شود. همچنین در این مقاله نشان داده شده است که نگهداشتن بقایای ستاره ای در خوشه نقش مهمی در تحول خوشه بازی می کند. در مدل هایی که تعداد ستاره های سنگین بیشتر است، در صورت نگهداشتن بقایای ستاره ای در خوشه، سرعت انحلال افزایش می یابد. اگر چه با در نظر گرفتن مدل های واقعی تر برای این خوشه های جوان و کم جرم، که اکثر بقایای ستاره ای بلافاصله بعد از تشکیل از خوشه خارج شوند، تفاوت روند تحولی مدل های با ستاره های OB-min و OB-max کاهش می یابد.