ارائه مدلی برای توسعه مثبت گرایی در مدیران گروه های آموزشی دانشگاه های کشور

هدف این مطالعه ارائه مدلی برای توسعه مثبت گرایی در مدیران گروه های آموزشی دانشگاه های کشور بود. این پژوهش کاربردی از نوع آمیخته بود. جامعه پژوهش شامل مدیران گروه های آموزشی استان گیلان به تعداد ۱۵۰ نفر بود که به روش تمام شماری همه آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای شناسایی راهکارهای توسعه مثبت گرایی در مدیران گروه های آموزشی ادبیات داخلی و خارجی پژوهش مرور و ۴۹ مولفه در قالب ۸ بعد تنظیم و پرسشنامه ای برای آن ساخته شد که روایی همگرا و واگرای آن تایید و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ ۹۲/۰ بدست آمد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و معادلات ساختاری با کمک نرم افزار Smart PLS۲ استفاده شد. یافته ها نشان داد که توسعه مثبت گرایی در مدیران گروه های آموزشی دارای ۴۹ مولفه و ۸ بعد شامل بخشش، امید، خوش بینی، کیفیت زندگی، انعطاف پذیری، تاب آوری، خودکارآمدی و شادی بود که به ترتیب با بارهای عاملی ۸۳/۰، ۸۹/۰، ۶۶/۰، ۷۱/۰، ۸۰/۰، ۷۴/۰، ۷۸/۰ و ۷۵/۰ بیشترین تاثیر را بر توسعه مثبت گرایی در مدیران گروه های آموزشی داشتند و مدل برازش مناسبی داشت.