مبانی و محدودیت های حاکم بر آزادی بیان در پرتو اسناد بین المللی

حق آزادی بیان یکی از حقوق اساسی و بنیادین بشری به حساب می آید. اینحق از زمان خلقت انسان وجود داشته و تا پایان حیات انسان و روزمحشر نیزباقی خواهد بود .درمورد محدودیت هایی که در قانون اساسی بیان شدهاست باید گفت که برخی از این محدودیت ها به حکم عقل در قانون اساسیگنجانده شده و این چنین محدودیت هایی مورد پذیر نظام های حقوقی سایرکشورها نیز می باشد. به عنوان نمونه «استقلال کشور» برای همهحکومت ها مهم است و هیچ چیز نباید آن را مخدوش کند. بنابراین آزادیهای عمومی نمی تواند آن چنان بی قید باشد که خدشه ای به استقلال کشوروارد کند و این یک مساله عقلی در امر حکمرانی است. این حق در اسنادبین المللی از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق حقوق مدنی و سیاسیمورد تصریح قرار گرفته اما حقوق بین الملل نیز علاوه برآن که استانداردهایمحدودسازی آزادی بیان درحقوق داخلی را در میثاق تشریح می کند. خودنیز محدودیت هایی از جمله ترغیب به جرایم بین المللی، نقض حقوقدیگرشهروندان,توهین به ادیان و.. را برای آزادی بیان بر می شمارد .ایننوشتار در پی شناخت محدودیت های آزادی بیان در پرتو اسنادبین المللی است که در ادامه به آن می پردازیم.