معیارهای دادرسی عادلانه ناظر به قرار بازداشت موقت در اسناد بین المللی حقوق بشر

امروزه تحت تاثیر الگوی جهانی دادرسی عادلانه، مقررات آیین دادرسی کیفری نسبت به گذشته متحول گردیده است. در سالهای اخیر،ضمن شناسایی دادرسی عادلانه در اسناد بینالمللی حقوق بشر به عنوان یک حق اساسی و بنیادین بشری، مجموعهای از اصول و تضمیناتبه منظور حمایت از حقوق و آزادیهای افراد درگیر در فرایند دادرسی، ذیل این حق پیش بینی گردیده که به یک الگوی جهانی تبدیل شدهو بر پایه همین تحولات بینالمللی، قوانین کشورهای مختلف نیز دچار تحول گردیده و قانونگذاران داخلی کوشیده اند تا هر چه بیشترمعیارهای دادرسی عادلانه مندرج در اسناد بینالمللی را در قوانین و مقررات مربوطه مد نظر قرار دهند. قرارهای تامین کیفری به خصوصقرار بازداشت موقت یکی از مهمترین مسائل در فرایند دادرسی کیفری است زیرا به شدت حقوق و آزادی های افراد به ویژه مظنونان و متهمانرا تحت تاثیر قرار میدهد و آزادی آنان را محدود مینماید و به نوعی مجازات قبل از محکومیت است. به همین منظور، اسناد بین المللیمعیارهای مختلفی را برای تضمین دادرسی عادلانه و رعایت حقوق مظنونان و متهمان به هنگام استفاده از قرار بازداشت موقت پیش بینینموده اند. در این مقاله که به روش تحلیلی – توصیفی تهیه گردیده، تلاش شد تا با بررسی اسناد بینالمللی ضمن شناسایی معیارهایدادرسی عادلانه و حقوق متهمان ناظر به قرار بازداشت موقت که شامل خود سرانه نبودن بازداشت، لزوم بازداشت بر اساس دلایل روشنو متقن، بازداشت از سوی مقامات ذی صالح، لزوم معقول بودن مدت بازداشت، حق حضور فوری نزد قاضی یا دیگر مسئولینقضایی، حق اعتراض به اعتبار بازداشت از لحاظ قانونی، حق دسترسی افراد توقیف شده به اطلاعات، حق دسترسی افراد بازداشتشده به محیط خارج از بازداشت، حق برخورداری از شرایط انسانی بازداشت و رهایی از شکنجه، حق جبران خسارت برایدستگیری یا بازداشت غیرقانونی میشود به تحلیل و بررسی هر یک از آنها بپردازیم.