بررسی رابطه بی خوابی و اختلال نقص توجه - بیش فعالی در داستان کوتاه «دهن کجی» نوشته جلال آل احمد بر اساس DSM-۵

نارضایتی از کیفیت یا کمیت خواب از جمله عمدهترین شکایت ها و دغدغه های مطرح شده توسط افرادی است که مشکلاتیاز جمله بیخوابی اولیه یا عدم توانایی در خوابیدن هنگام شروع آن، و یا بیداری های مکرر دارند. چالشی بزرگ که ناراحتییا اختلال قابل ملاحظ های در عملکرد اجتماعی و رفتاری شخصیت ایجاد می کند. یکی از عناصر محیطی موثر در شکل گیریچنین مشکلی، سر و صدا تلقی میشود که محرومیت از حواس جمعی و دقت نظر کافی را به همراه دارد. چنین دردسرهاییرا میتوان از شاخص ترین ویژگیهای بیتوجهی به حساب آورد. پژوهش پیشرو در پی یافتن اثربخشی نشانه هایی از اختلالADHD در مبتلا شدن شخصیت داستان کوتاه «دهن کجی» نوشته جلال آل احمد به اختلال بی خوابی است. مطالعه بین رشته ای حاضر در نظر دارد با استناد به ویژگی های گفته شده از اختلال های Insomnia و نقص توجه - بیش فعالی درDSM-۵ ، بر پایه روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای در کنار فیش برداری از متن داستانکوتاه منتخب، به سراغ تحلیل مشکلات روانی فرد و مشخص کردن رابطه میان اختلال های مذکور برود. در این تحقیق پساز تعریف مباحثی همچون اختلالهای بی خوابی و نقص توجه - بیش فعالی، خلاصه ای از داستان ارائه و عوامل آسیب زا وتهدیدکننده تاثیرگذار بر ذهن شخصیت مورد واکاوی قرار گرفته است. مطابق با یافته های پژوهش فعلی، در وجود شخصیتداستان کوتاه «دهن کجی» از مجموعه داستان «سه تار» نوشته جلال آل احمد نشانه هایی خفیف و جزئی همچون حساسیت بیش ازحد به عنصر سر و صدا، حوا س پرتی توسط کوچکترین محرک های بیرونی و عدم تمرکز بر فعالیت پیش رو مشاهدهمیشود که رابط های همسو و متقابل با عدم توانایی در شروع خوابیدن وی دارد.