تبیین راهکار جهت ارتقای آمادگی بیمارستان ها در خصوص مدیریت خطر

کشورهای بلاخیز، سالانه در اثر حوادث پیش بینی نشده، به طور متوسط به میزان ۳ درصد از تولید ناخالص داخلی خود متحمل زیان اقتصادی می شوند. از آنجا که این حوادث توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع را با مانع روبرو می کند، مدیریت بحران و طب حوادث غیرمترقبه درصدد پیشگیری و ایجاد آمادگی در مقابله با بحران در سازمان های مختلف است و در راس این سازمان ها بیمارستان ها قرار دارند که از مهمترین مکان های ارائه خدمات بهداشتی درمانی به شمار می روند و برقراری مدیریت مناسب بحران و برنامه ریزی دقیق در آن از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. روند رو به رشد زندگی شهری، عدم توجه به نکات ایمنی در ساخت و ساز شهری خصوصا در مناطق حاشیه شهر و تمرکز جمعیت در محله های پرتراکم، پیش بینی خسارت های سنگین در آینده را ضروری ساخته است. از آنجا که بیمارستان ها بلافاصله پس از وقوع حوادث غیرمترقبه نظیر زلزله از نخستین سازمان های درگیر در شرایط بحرانی هستند، لذا تدوین برنامه ای منسجم جهت مقابله با این گونه حوادث از ضروریات آنها است. از آنجایی که به هنگام وقوع حوادث غیرمترقبه، بیمارستان ها درگیر عوارض ناشی از وقوع حوادث غیرمترقبه می گردند ارائه خدمات اورژانسی به سانحه دیدگان یکی از وظایف بسیار مهم در شرایط وقوع زلزله است. آمادگی بیمارستان در برابر زلزله موجب کاهش قابل توجه مرگ و میر آسیب های جسمی ناشی از حوادث و وضعیت های اضطراری می شود. با توجه به نقش کلیدی بیمارستان ها در جهت حفظ، بازگشت و ارتقای سلامت جسمانی و روانی افراد جامعه، انتظار می رود این مراکز در هنگام رخداد حوادث، ضمن برخورداری از استانداردهای لازم، به عنوان پناهگای آرامش بخش و مطمئن، بتوانند بحران های بهداشتی و درمانی پیش آمده را به خوبی مدیریت نمایند و ارائه کننده مطلوب ترین خدمات درمانی به مراجعه کنندگان باشند. مسلم است که این امر جز با آمادگی-های لازم و تمرین و ممارست های همیشگی قابل دستیابی نخواهد بود. در سال ۱۳۸۰ کمیته ملی و فرعی تخصصی بهداشت و درمان کاهش اثرات بلایای طبیعی کشور، اقدام به تدوین، ارائه و ابلاغ دستورالعمل اجرائی زلزله تحت عنوان «راهنمای برنامه-ریزی بیمارستان برای مقابله با زلزله» به بیمارستان ها نمود. در این مطالعه نیز به تبیین راهکار جهت ارتقای آمادگی بیمارستان ها در خصوص مدیریت خطر پرداخته شده است.