رابطه هوش هیجانی و استرس درک شده دانشجویان شهر گناباد در سال ۱۴۰۰

مقدمه: هوش هیجانی مجموعه ای از مهارت های غیر شناختی است که بر توانایی های فرد در رویارویی با خواسته ها و فشارهای محیطی تاثیر می گذارد. به نظر می رسد دانشجویانی که هوش هیجانی بالاتری دارند می توانند در برابر استرس های گوناگون تصمیمات بهتر و هدفمند تری بگیرند. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین هوش هیجانی و و استرس درک شده دانشجویان شهر گناباد انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی که در سال ۱۴۰۰ انجام گرفت، ۳۶۴ نفر از دانشجویان شهر گناباد با روش نمونه گیری سهمیه ای بنا بر تعداد دانشجویان هر دانشگاه وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک ، پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گریوز و پرسشنامه استرس درک شده کوهن بود؛  که به روش مبتنی بر وب تکمیل و جمع آوری شد. داده ها با آزمونهای آماری کای اسکوئر، پیرسون و اسپیرمن در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها:  میانگین نمره هوش هیجانی دانشجویان ۳۲/۸۹ و میانگین استرس درک شده دانشجویان ۶۹/۳۰ بود.در بین اطلاعات دموگرافیک فقط بین سن و هوش هیجانی رابطه معنی داری  و مثبتی وجود داشت(۰۴۱/۰P=). در سایر اطلاعات دموگرافیک با هوش هیجانی و استرس درک شده رابطه معنی داری مشاهده نشد.میانگین نمره مولفه های هوش هیجانی از جمله خودآگاهی ۶۵/۲۰، آگاهی اجتماعی ۱۶/۱۶، مدیریت روابط۲۶/۲۶ و خود مدیریتی۸۶/۲۵ بود. بین تمامی مولفه های هوش هیجانی  از جمله خودآگاهی (۰۰۱/۰ P<)، آگاهی اجتماعی (۰۰۱/۰ P<)، مدیریت روابط(۰۰۱/۰ P<) و همچنین نمره هوش هیجانی (۰۰۱/۰ P<) به جز مولفه ی خود مدیریتی(۲۴۸/۰ P<) با استرس درک شده رابطه ی معنی دار و معکوس مشاهده شد. نتیجه گیری: بنابر نتایج که نشان دهنده کاهش سطح استرس درک شده  با بالارفتن سطح هوش هیجانی در دانشجویان می باشد، لذا پیشنهاد می شود برای دانشجویان کارگاههای مرتبط با افزایش سطح هوش هیجانی در سطح دانشگاهها بویژه در زمان استرس های فراگیر در نظر گرفته شود.