مروری بر طراحی و عملکرد آسفالت سرد با رویکرد توسعه پایدار

شبکه های جاده ای نقش حیاتی در توسعه اجتماعی و اقتصادی یک کشور ایفا می کنند، تکنیک های مهندسی مورد استفاده برای طراحیو نگهداری روسازی راه ها به شدت با استفاده گسترده از پول، انرژی و مواد خام تامین میشود. ضرورت وجود شبکه های جاده ای پایدار وموثر با قابلیت تحمل بارهای ترافیکی بیشتر در شهرهای در حال توسعه و توسعه مشهود است. با پیشرفت های تکنولوژیکی اخیر در صنعتآسفالت، مخلوط آسفالتی سرد بهعنوان رویکردی جدید برای شکل پایدارتر آسفالت به دلیل کاهش مصرف انرژی که عمدتا از طریق عدمنیاز به حرارت دادن مواد تشکیلدهنده در دماهای بالا به دست میآید، مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه آسفالت سرد نسبت به مخلوطآسفالتی گرم از نظر ایمنی در ساخت و کاربرد، صرفهجویی در مصرف سوخت، عدم انتشار گازهای مضر و سهولت در اجرای روسازی درهر شرایط اقلیمی نسبت به آسفالت گرم برتری دارد، اما توجه اندکی را به خود جلب کرده است. تحقیقات در حوزه آسفالت سرد نیز تاحد زیادی در مقایسه با آسفالت گرم کاهش یافته است. مطالعات مختلف در مورد آسفالت سرد عمدتا بر اصلاح از طریق ترکیبپرکننده های فعال، مواد شیمیایی، الیاف و مواد بازیافتی مختلف برای بهبود عملکرد آن در مقایسه با آسفالت گرم متمرکز شده اند. اینمقاله به بررسی آسفالت سرد و مزایا و معایب و روش طراحی آن و همچنین تحقیقات آزمایشگاهی صورت گرفته در جهتبهبود ساختار مخلوط آسفالتی سرد می پردازد.