بررسی اثرات رئولوژیکی و خستگی پیر شدگی بر عملکرد قیرهای اصلاح شده با پلیمرهای رایج صنعت قیر

مطالعات نشان می دهد پیر شدگی درقیر به دو صورت کوتاه مدت و بلند مدت رخ می دهد، بیشترین افت مواد فرارقیردرمرحله ساخت وریخته شدن آسفالت درمحل که دمای مخلوط بالا است اتفاق می افتد. به این مرحله پیرشدگی کوتاه مدت گفته می شودوسخت شدنقیردراثراکسیداسیون درطول عمربهره وری مخلوط را پیرشدگی بلندمدت می نامند. از آنجائیکه قیر به تنهایی هیچگاه از خواص فیزیکیمکانیکی کاملا رضایت بخشی برخوردار نبوده است، از این رو محققان همواره در تلاش هستند خواص قیر را اصلاح نمایند. اصلاح خواصقیر باعث بالا رفتن کیفیت آن و افزایش عمر سرویس دهی شده و در نتیجه هزینه های نگهداری و مرمت آن به نحو چشمگیری کاستهخواهد شد. بروز خرابی در روسازی باعث کاهش عمر بهره برداری از روسازی و ایمنی استفاده کنندگان از راه و افزایش هزینه نگهداری،زمان سفر و مخارج استفاده کنندگان می شود. دراین پژوهش از پلیمر های رایج راه سازی برای اصلاح قیر تولیدی شرکت پالایش نفتجی استفاده می شودوتاثیرات رئولوژیگی وخستگی پیر شدگی بر قیر های اصلاح شده مختلف مورد بررسی و مقایسه قرار می گیرد. برایبررسی بهتر اثر پیرشدگی در RTFO اعداد G*/sinδ در حالت پیرشده بر اعداد G*/sinδ در حالت پیرنشده تقسیم شده و شاخص پیرشدگی رئولوژیکی هر نوع قیر اصلاح شده به دست می آید.درنهایت نیز با استفاده از پارامترهای مقاومت خستگی و جاروب فرکانس، رفتار رئولوژیکی قیر های اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفت.با بررسی پلیمر های SBS,SBR,PBR,LDPE,LOCOBIT,CR و پلیمر شرکت سیویل ابنیه مشخص گردید که قیر های اصلاح شده با SBS بهترین عملکرد در برابر پیر شدگی از خود نشان داده است.