بیمارستان با رویکرد معماری زمین گرا (تعامل کالبد بامحیط)

معماری زمینه گرا رویکردی است، مبتنی بر ظرفیت های بالقوه موجود و تاکید بر این نکته که به جای توجه صرف بهاستانداردهای برگرفته از رهیافت های نوگرا که ناشی از دیدگاهی خطی است، از دیدگاه جامع نگر به طراحی نگریسته شود.در این پژوهش به بعد کالبد از ابعاد رویکرد زمینه گرایی پرداخت گردید است. این معماری با تاکید بر زمینه گرایی اشاره به ایجادنوعی هماهنگی و یکپارچگی بین بنا و محیط پیرامون خود دارد که در جنبه های فیزیکی، منظر و فرمال خود قابلرویت است.هدف از این پژوهش کاربست تئوری زمینه گرایی در طراحی بیمارستان در جهت کمک به بهبود درمان بیماران و از سوی دیگرارتقاء منظر شهری می باشد. نتایج نشان داد، تاثیرات شاخص های به دست آمده از پژوهش شامل پوشش گیاهی، رنگ،کاربری، ترکیب احجام، فرم و شکل داخل محیط درونی بیمارستان و روابط فضایی مناسب می تواند تا حدودی از تنش ها واضطراببیماران کم کند. از سوی دیگر کاربست شاخص های به دست آمده از پژوهش شامل اقلیم، جنس مصالح، لفافه فضایی، تراکم، نوعاتصال به زمین، توپوگرافی، جهت گیری، خط آسمان در طراحی بیمارستان، می تواند در ارتقاء کیفیت منظر شهری موثر واقعگردد.