بررسی نقش کاربری های اراضی شهری در بازتولید میزان آلودگی های زیست محیطی

برنامه ریزی کاربری زمین مشخص میسازد که روی قطعه زمین، چه فعالیتی باید انجام گیرد. چگونه باید عمل شود واجرا و ادارهپروژه مورد نظر چه هزینه ای را در برخواهد داشت. برنامه ریزی کاربری زمین شهری، ساماندهی مکانی - فضایی فعالیت ها وعملکردهای شهری را براساس خواست و نیازهای جامعه شهری بررسی میکند. برنامه ریزی کاربری زمین شهری، الگوی توزیعفضایی یا جغرافیایی عملکردهای مختلف شهر است؛ عملکردهایی چون نواحی مسکونی، صنعتی، تجاری، اداری، موسسه ها و گذراناوقات فراغت، هسته اصلی و عملی برنامه ریزی شهری، برنامه ریزی کاربری زمین است. زمین از دیرباز برای بشر و رفع نیازهای اودارای اهمیت فراوان بوده و امروز نیز این اهمیت را نه تنها حفظ کرده، بلکه به علت گسترش شهرنشینی و توسعه فضاهای ساختهشده، ارزش آن به مراتب بیشتر شده است. از این رو کاربری زمین، یکی از حساس ترین موضوعات در توسعه کالبدی شهرهاست . بهطور کلی، یک برنامه و طرح کاربری زمین، تکلیف زمین را از جوانب مختلف در زمینه استفاده از آن، روشن می کند . این موضوع،ضرورت استفاده هدفمند و کنترل شده از زمین را روشن تر نموده و موجب می شود تا ساختار اصلی برنامه ریزی شهرها بر اساس نحوهاستفاده از زمین و توسعه آن استوار باشد. از طرفی با توجه به افزایش روز افزون جمعیت و ضرورت توسعه مناطق شهری، چگونگیمقابله با بلایای طبیعی، یکی از نگرانی های مهم جوامع شهری می باشد. ابعاد و اندازه شهرهای امروز چه از نظر جمعیت ساکن و چهاز حیث وسعت بی سابقه است. تغییرات عمده ای در ابعاد شهرها، نحوه استفاده از زمین و منابع آن و به دنبال آن اثرات نامطلوبمحیطی ناشی از این تغییرات آشکار شده است و تاثیرات منفی زیادی روی آلودگی محیط زیست داشته است. بررسی میزان آسیب ها وصدمات ناشی از سوانح در شهرها در بسیاری از موارد نشان داده است درصد بالایی از صدمات به طور مستقیم و یا غیرمستقیم بهوضعیت نامطلوب برنامه ریزی و شناسایی و کاهش خطرات شهری مربوط می شود . بنابراین می توان گفت برنامه ریزی تغییراتکاربری زمین ابزاری کارآمد در دست برنامه ریزان شهری برای حداقل سازی احتمال خطر است.