تاثیر بازی درمانی گروهی بر مشکلات اجتماعی، پرخاشگری و قانون شکنی کودکان شش تا دوازده سال با نقص توجه و بیش فعالی

هدف: یکی از بزرگ ترین مشکلاتی که کودکان دارای نقص توجه و بیش فعالی با آن درگیر هستند مشکلات کنترل رفتاری هیجانی است که ارتباط اجتماعی را در خانه و مدرسه دچار مشکل می کند و بعضی از این مشکلات شامل مشکلات اجتماعی، پرخاشگری و قانون شکنی هستند. این مشکلات اگر در کودکی درمان نشوند می توانند در بزرگسالی مشکلاتی مانند سوء استفاده مواد، نافرمانی در محل کار، تداوم شغلی کوتاه تر و اعمال ضداجتماعی بیشتر را به وجود آورند. امروزه استفاده از بازی درمانی برای کودکان با اختلال نقص توجه و بیش فعالی رواج یافته است. بازی درمانی رویکردی فعال است که به کودک اجازه می دهد تا احساسات خود را با استفاده از بازی آشکار کند. گروه، جامعه کوچکی است که در آن می توان فنون اجتماعی را کشف و تمرین کرد و بر آن ها مسلط شد. کودکان در بازی درمانی گروهی و در پرتو واکنش همسالان خود وادار به ارزیابی شخصیت خود می شوند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر بازی درمانی گروهی بر مشکلات هیجانی رفتاری کودکان شش تا دوازده سال با نقص توجه و بیش فعالی صورت گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی با انتخاب تصادفی گروه کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان با اختلال نقص توجه و بیش فعالی در شهر اصفهان بود که از بین آن ها ۲۸ کودک شش تا دوازده سال با اختلال نقص توجه و بیش فعالی به شیوه در دسترس انتخاب شدند. کودکان با میانگین سنی هشت سال شامل هشت دختر و بیست پسر مراجعه کننده به کلینیک کاردرمانی دوستداران کودک توحید اصفهان بودند. در ابتدا در جلسه ای توجیهی هدف پژوهش برای والدین توضیح داده شد. سپس کودکان به صورت تصادفی با انتخاب تصادفی کارت های سربسته در دو گروه آزمایش و کنترل وارد شدند. با در نظر گرفتن ۳=d در دو گروه آزمایش و کنترل بعد از انجام مداخله، سطح اطمینان ۹۵ درصد و توان آزمون ۸۰ درصد، حجم نمونه در هرکدام از گروه های آزمایش و کنترل چهارده نفر محاسبه شد. گروه آزمایش علاوه بر شرکت در دو جلسه کاردرمانی انفرادی در هفته در دوازده جلسه ۴۵ تا ۶۰ دقیقه ای (دو جلسه در هفته) بازی درمانی گروهی شرکت کرد، ولی گروه کنترل فقط در دو جلسه کاردرمانی انفرادی در هفته شرکت کرد. افراد هر دو گروه از نظر مشکلات هیجانی رفتاری قبل و بعد از بازی درمانی گروهی با استفاده از مقیاس چک لیست رفتاری کودک ارزیابی شدند. داده های به دست آمده از موقعیت های پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: پس از برگزاری جلسات بازی درمانی گروهی، کاهش معنی داری در نمره مولفه های مشکلات رفتاری هیجانی کودکان با نقص توجه و بیش فعالی از جمله مشکلات اجتماعی، پرخاشگری، قانون شکنی و همچنین در نمره کلی مشکلات رفتاری هیجانی مشاهده شد (۰/۰۰۱>P). نتیجه گیری: بازی درمانی گروهی می تواند به عنوان یک روش مکمل در کنار سایر روش های کاردرمانی رایج، در کاهش علائم مشکلات رفتاری هیجانی کودکان شش تا دوازده سال با اختلال بیش فعالی و نقص توجه مفید واقع شود.