تاثیر برنامه بازورود به جامعه، بر وضعیت روانی بیماران اسکیزوفرنیا

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر «برنامه بازورود به جامعه» بر وضعیت روانی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی که نمونه گیری از جامعه به صورت در دسترس و غیراحتمالی انجام شد، ۲۴ بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا انتخاب شدند که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند و در دو گروه مداخله (۱۲ نفر) و کنترل (۱۲ نفر) قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه «مقیاس مجموعه علائم مثبت و منفی» و با روش مصاحبه جمع آوری شد. گروه مداخله به صورت عملی و نظری «برنامه بازورود به جامعه» را آموزش دیدند. برنامه شامل ۱۶ جلسه آموزشی بود که به صورت یک روز در میان و ۳ بار در هفته اجرا شد. بیماران گروه کنترل در طول اجرای برنامه فقط از درمان های معمول بیماران بستری در بیمارستان های روان پزشکی، شامل دارودرمانی و کاردرمانی، استفاده می کردند. داده های به دست آمده از پژوهش با استفاده از آزمون تی برای دو گروه مستقل تحلیل شد. یافته ها: یافته ها بیانگر این است که علائم منفی بیماران اسکیزوفرنیای گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، پس از اجرای برنامه بازورود به جامعه، تغییر معناداری نشان می دهد (۰/۰۵>P). هرچند تغییر در میانگین کل و ابعاد دیگر آن مشهود بود، ازنظر آماری تغییرات مربوط به این ابعاد شامل علائم مثبت و وضعیت روان شناسی عمومی و نمره کل، معنی دار نیست (P<۰/۰۵).علائم منفی بیماران اسکیزوفرنیا می شود که می توان این تفاوت معنی دار را در گروه مداخله به تاثیرگذاربودن برنامه نسبت داد؛ در حالی که در گروه کنترل این تفاوت مشاهده نشد.