تاثیر حضور دیگران در تجربه ی زندگی افراد مبتلا به لکنت

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 50

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_REHA-15-4_009

تاریخ نمایه سازی: 21 آذر 1402

چکیده مقاله:

هدف: بخش اعظمی از زندگی ما صرف تعامل گفتاری با دیگران می شود. بنابراین شکست و موفقیت در این روابط عمیقا بر پیشرفت و تعالی ما به عنوان یک موجود اجتماعی تاثیر گذار است. از آن جا که پدیده ی ارتباط انسانی بسیار پیچیده و چند بعدی است، مطالعه ی آن در محیطی تجربی بسیار دشوار است. هدف از این مطالعه نشان دادن نقش حضور دیگران از دیدگاه افراد مبتلا به لکنت می باشد. روش بررسی: این پژوهش به شیوه ی کیفی و با رویکرد پدیدار شناسی انجام شد.۲۱ فرد بزرگسال مبتلا به لکنت گفتار به صورت هدفمند انتخاب شدند و به روش بحث گروهی متمرکز مورد مصاحبه قرار گرفتند. گفته های مصاحبه شوندگان در طول تمام جلسات ضبط شد و توصیف کلامی شرکت کنندگان به طور کامل نوشته شد. مضمون های حاصل از تجربه ی افراد دارای لکنت نسبت به زندگی توام با لکنت بدست آمد. در آخرین مرحله با استفاده از روش ون مانن، اطلاعات بدست آمده طبقه بندی گردید و مورد بررسی و تجزیه و تحلیل کیفی قرار گرفت. یافته ها: در بررسی حاضر، نقش دیگران در تجربه ی افراد مبتلا به لکنت در مضمونی به نام "حضور دیگران" قرار گرفت. از گفته های مشارکت کنندگان ۹ زیر مضمون پدیدار گشت که عبارتند از: ۱- احساس تحقیر شدن توسط دیگران، ۲-تلاش برای جلب رضایت دیگران در گفتگو، ۳-میزان شناخت دیگران از لکنت، ۴- جنسیت دیگران، ۵-مورد تمسخر قرار گرفتن توسط دیگران، ۶- ترحم دیگران، ۷- تکمیل صحبت توسط دیگران، ۸- کم تحملی و کم توجهی دیگران، ۹- موقعیت و مقام دیگران . نتیجه گیری: لکنت همراه با آشفتگی های گفتاری، مکث های هنگام برقراری ارتباط و رفتارهای تقلا گونه است که در افراد دارای لکنت تحت تاثیر طرف مقابل یا شرکای ارتباطی تشدید می شود. نحوه ی برخورد دیگران با فرد دارای لکنت بسیار مهم است. حضور دیگران در نگرش فرد مبتلا، به لکنت خود تاثیر به سزایی دارد که، در این میان آموزگاران، همشاگردی ها و اعضای خانواده بیشترین نقش را برخوردار می باشند.

نویسندگان

Mahan Heydari-Nasrabadi

University of Welfare and Rehabilitation Sciences

Mohammad Kamali

Iran university of Rehabilitation science, Tehran, Iran.

Zohreh Arrani-Kashani

Iran university of Rehabilitation science