تاثیر تغییر دامنه حرکتی مفصل مچ پا در KAFO فلزی بر تعادل در بیماران مبتلا به سندرم پس از پولیو

هدف: ارتوز Knee- Ankle Foot Orthosis (KAFO) متداولترین ارتوز مورد استفاده در افراد مبتلا به سندروم پس از پولیو (PPS ) می باشد. در ایران مرسوم ترین KAFO های مورد استفاده طرح های فلزی هستند که در عین موثر بودن مشکلاتی در هنگام استفاده از آنها گزارش شده است. ، هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تغییر دامنه حرکتی مفصل مچ پا در KAFO فلزی بر تعادل در بیماران مبتلا به سندرم پس از پولیو می باشد. روش بررسی: در مجموع ۲۲ فرد مبتلا به PPS در گروه سنی ۳۷ تا ۵۰ سال از افراد مراجعه کننده به مرکز جامع توانبخشی هلال احمر در این مطالعه شرکت کردند. جمع آوری داده ها با استفاده از دستگاه نروکام (مدل ۸.۰.۳ )،. با مدت زمان پیگیری ۲ هفته برای هر فرد تحت ۲ حالت پوشیدن KAFO متداول و KAFO با زاویه مچ پای افزایش یافته انجام شد. یافته ها: میزان حداکثر جابجایی مرکز ثقل به سمت خلف (P<۰/۰۰۲)، میزان سرعت جابجایی به سمت خلف (P<۰/۰۱۸) هنگام پوشیدن KAFO با زاویه مچ پای افزایش یافته به طور معناداری بیشتر بود. میزان نوسان مرکز ثقل در زمان بلند شدن از روی صندلی هنگام پوشیدن KAFO با زاویه مچ پای افزایش یافته به طور معناداری کمتر بود (P<۰/۰۰۲). اما در سایر پارامترهای در نظر گرفته شده تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر طبق نتایج تغییر زاویه مفصل مچ پای ارتوزی در KAFO باعث بهبود برخی از شاخص های مرتبط با ثبات پاسچرال در افراد مبتلا به PPS می شود.