تاثیر غوطه وری ساق و مچ پا در آب سرد بر تعادل پویای ورزشکاران و غیرورزشکاران
محل انتشار: فصلنامه آرشیو توانبخشی، دوره: 17، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 78
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_REHA-17-2_005
تاریخ نمایه سازی: 21 آذر 1402
چکیده مقاله:
هدف در سال های اخیر غوطه وری در آب سرد (CWI) پس از جلسات تمرینی سنگین و مسابقات، با هدف تسریع زمان احیای ورزشکاران رواج یافته است. در چندین مطالعه اثر غوطه وری در آب سرد را بر عملکرد و عوامل آمادگی جسمانی ورزشکاران بررسی شده است؛ اما در این میان در پژوهش های اندکی تاثیر غوطه وری در آب سرد را بر تعادل پویای ورزشکاران و غیرورزشکاران بررسی شده است. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر هشت دقیقه سرمادهی موضعی مچ پا و پا به وسیله غوطه وری در آب سرد بر شاخص های تعادل پویای مردان و زنان ورزشکار و غیرورزشکار سالم بوده است.
روش بررسی در این پژوهش ۵۸ نفر از دانشجویان دانشگاه تهران (۲۹ نفر ورزشکار و ۲۹ نفر غیرورزشکار) با سن ۲±۲/۲۲ سال، وزن ۲± ۲/۶۹ کیلوگرم و قد ۲±۲/۱۷۵ سانتی متر داوطلبانه شرکت کردند و به دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تقسیم شدند. شاخص های تعادل کلی، قدامی-خلفی و طرفی آزمودنی ها به وسیله سیستم ثباتی بایودکس (BSS) مدل SW۴۵-۳۰D-E۶۱۷ ساخت کشور آمریکا ارزیابی شد. به منظور آشنایی آزمودنی ها با سیستم بایودکس و کسب آمادگی برای ارزیابی تعادل پویا، هر آزمودنی به مدت یک دقیقه روی دستگاه تمرین می کرد. سپس هر آزمودنی به مدت هشت دقیقه هر دو پای خود را درون ظرف آب و یخ صفر درجه قرار می داد؛ به نحوی که کف پا و تمام اطراف پا تا پنج سانتی متر بالای ناحیه قوزک تحت تاثیر سرما قرار می گرفت. آزمون تعادل بلافاصله پس از بیرون آمدن ورزشکار از ظرف مخلوط یخ و آب، باردیگر روی دستگاه بایودکس تکرار شد. یافته های تحقیق با استفاده از آزمون آماری آنوا در سطح ۰۵/۰>P تجزیه وتحلیل شد.
یافته ها نتایج تحقیق نشان داد که اختلاف معنی داری در شاخص ثبات کلی قبل (M=۲/۹۴ و SD=۱/۲۶) و بعد از سرمادرمانی (M=۲/۶۶ و SD=۱/۴۰) وجود ندارد (t(۵۷)=۱/۲۹ و P=۰/۲۰۲). همچنین اختلاف معنی داری در شاخص ثبات قدامی خلفی قبل (M=۲/۲۷ وSD=۱/۰۶) و بعد از سرمادرمانی (M=۲/۰۸ و SD=۱/۱۹) مشاهده نشد (t(۵۷)=۰/۹۸ و P=۰/۳۳). باوجوداین شاخص ثبات طرفی بعد از سرمادرمانی (M=۱/۷۸ و SD=۰/۸۸) به طور معنی داری در مقایسه با قبل از اعمال سرمادرمانی (M=۲/۰۵ و SD=۰/۸۴) افزایش یافت (t(۵۷)=۲/۱۰ و P=۰/۰۳). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که اثر ورزشکاربودن یا نبودن افراد بر شاخص ثبات کلی و قدامی-خلفی (۸۴/۰=(P و شاخص ثبات طرفی (۱۸/۰=(P قبل و بعد از اعمال سرما معنی دار نیست.
نتیجه گیری نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اعمال سرما از طریق غوطه وری در آب سرد به مدت هشت دقیقه بر شاخص ثبات کلی و قدامی خلفی در مردان و زنان ورزشکار و غیرورزشکار اثر معنی داری ندارد. به نظر می رسد که سرمای به کاررفته در این تحقیق تنها بر گیرنده های پوستی تاثیر گذاشته و بر گیرنده های مفصلی عمقی تر که نقش اصلی در تعادل دارند، تاثیر نگذاشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Ruhollah Salehi
Department of Sport Medicine and Health, Faculty of Physical Education & Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.
Mostafa Zarei
Department of Sport and Exercise Physiology, Faculty of Physical Education & Sport Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran.
Mohammad Hossein Alizadeh
Department of Sport Medicine and Health, Faculty of Physical Education & Sport Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.
Norodin Karimi
Department of Physiotherapy, University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :