بررسی تاثیر لبه خارجی و قوس طولی داخلی بر جا به جایی نیروی عکس العمل زمین در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو

هدف استئوآرتریت نوعی بیماری تخریبی مفاصل است که در آن سطوح مفصلی دچار فرسایش و خوردگی می شوند. به دنبال ایجاد استئوآرتریت، حرکات یکنواخت و روان مفصل دچار اختلال می شود. استئوآرتریت شایع ترین نوع آرتریت است که شیوع این بیماری در ایران ۳/۱۹ درصد است و افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو معمولا دچار ژنوواروم و هایپر پرونیشن پا هستند. هدف این مطالعه بررسی جابه جایی نیروی عکس العمل زمین نسبت به زانو با توجه به پاسخ ایستا زانو به لبه خارجی و قوس داخلی و ترکیب قوس با لبه خارجی بود. روش بررسی این پژوهش، نیمه تجربی بود و نمونه گیری از جامعه به روش نمونه گیری دردسترس شامل ۱۳ نفر افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو ۹ زن و ۴ مرد با میانگین سنی ۷/۷±۰۸/۶۳ انجام گرفت. در پژوهش حاضر چهار حالت آزمون بدون کفی، لبه خارجی، قوس داخلی و ترکیب قوس با لبه خارجی موردآزمایش قرار گرفت. برای اندازه گیری تغییرات جابه جایی نیروی عکس العمل زمین، از دستگاه لیزر پاسچر و سنجش میزان راحتی پرسشنامه VAS استفاده و تغییرات بازوی اهرمی با دستگاه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نسخه ۲۰ نرم افزار SPSS و آزمون چندمتغیره و سپس دو به دو بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها لبه خارجی باعث کاهش معنادار (۰۰۵/۰P=) فاصله نیروی عکس العمل زمین تا مرکز زانو نسبت به حالت بدون کفی می شود. میانگین فاصله خط وزن از مرکز زانو در حالت بدون ارتوز ۶/۱۳میلیمتربه داخل، با لبه خارجی ۸/۰میلیمتربه داخل، با قوس داخلی ۸/۱۱میلیمتربه داخل و با لبه خارجی با قوس داخلی ۷میلیمتربه داخل بدست آمد. بنابراین استفاده از لبه خارجی به ضخامت ۷ میلی متر باعث جابه جایی محل عبور نیروی عکس العمل زمین روی زانو شده است، به طوری که بازوی اهرمی نیروی عکس العمل زمین از مرکز زانو -که باعث تولید گشتاور ادداکتوری روی زانو می شود-، با گذاشتن لبه خارجی ۸/۱۲ میلی متر کوچک تر از وضعیت بدون کفی شده بود. در مقایسه بین دیگر حالت ها -یعنی بدون کفی-، ترکیب قوس داخلی با لبه خارجی و قوس داخلی به تنهایی، اختلاف معناداری مشاهده نشده است، اما اختلاف معناداری بین لبه خارجی و قوس داخلی به تنهایی به دست آمد (۰۱۳/۰=P)؛ به این صورت که بازوی اهرمی نیروی عکس العمل زمین با لبه خارجی ۱۱ میلی متر کوچک تر است و همچنین در مقایسه لبه خارجی و ترکیب قوس با لبه خارجی نشان داد که لبه خارجی ۲/۶ میلی متر بازوی اهرمی کوتاه تر یا ۵/۸۸ درصد بازوی اهرمی کوچک تری ایجاد می کند (۰۰۱/۰=P). در مقایسه بین حالت های قوس داخلی و ترکیب قوس با لبه خارجی رابطه معناداری ملاحظه نشد.  نتیجه گیری لبه خارجی باعث کاهش بازوی اهرمی نیروی عکس العمل زمین نسبت به زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو با ژنووروم و هایپر پرونشن پا می شود و افزودن قوس طولی باعث کاهش اثر لبه خارجی برای کاهش بازوی اهرمی نیروی عکس العمل زمین نسبت به زانو و درنتیجه، عدم کاهش گشتاور ادداکتوری زانو در بیماران مبتلا به استئوارتریت زانو می شود. بااین حال از نظر آماری لبه خارجی، قوس داخلی و ترکیب آنها تاثیری بر راحتی در این بیماران ندارند.