کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن

هدف: کیفیت زندگی مفهومی چندبعدی است و فراتر از بررسی صرف سلامت جسمانی است. کمردرد از شایع ترین اختلالات عضلانی اسکلتی است. بیمارهای مزمن مثل کمردرد غیراختصاصی مزمن پیامد های مهمی دارند؛ همچون تحول کیفیت زندگی افراد. این مطالعه به منظور ارزیابی کیفیت زندگی افراد مبتلا به کمردرد غیراختصاصی مزمن اجرا شد. روش بررسی: مطالعه حاضر مطالعه ای توصیفی است و به صورت مقطعی در بیمارستان شهیدبهشتی بابل انجام شده است. حجم نمونه ۱۲۵ نفر برآورد شد و افراد با استفاده از چهار پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، ارزیابی سطح ناتوانی وکیفیت زندگی و ارزیابی شدت درد ارزیابی شدند. یافته ها: شرکت کنندگان دامنه سنی  ۱۸ تا ۵۸ سال داشتند که میانگین و انحراف معیار شدت درد و ناتوانی آن ها به ترتیب، با ۳۲/۲۱±۷۳/۵۴ و ۶۹/۱۶±۵۶/۳۱ برابر بود. ازنظر جنسیتی و وضعیت تاهل، درباره متغیرهای سلامت جسمانی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و سلامت محیط تفاوت معناداری وجود نداشت؛ اما افراد با تحصیلات دانشگاهی نسبت به دیگر رده های تحصیلی، درباره تمام متغیرهای فوق اختلاف معناداری داشتند. شدت درد با سلامت عمومی و سلامت روان، رابطه معکوس و با نمره کلی ناتوانی ارتباط مستقیم دارد. نمره کلی ناتوانی نیز با کیفیت زندگی عمومی، سلامت عمومی، سلامت جسم، سلامت روان و روابط اجتماعی، ارتباط معکوس و با شدت درد رابطه مستقیم دارد.  نتیجه گیری: باتوجه به اینکه شدت درد و ناتوانی غیر از بعد جسمی، بر سایر ابعاد نیز تاثیر می گذارد، لازم است در آینده، مداخلاتی نه فقط با تاکید بر جسم، بلکه با تاکید بر بهبودی مسائل روانی و اجتماعی نیز برای این بیماران انجام شود.