تاثیر فیدبک بینایی بر تعادل بیماران مبتلا به پارکینسون ایدیوپاتیک

هدف: پارکینسون ایدیوپاتیک یک بیماری تخریبی و مزمن سیستم عصبی است که عدم تعادل بدن مشخصه اصلی آن می باشد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر فیدبک بینایی بر تعادل بیماران پارکینسونی می باشد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی مقایسه ای که از نوع قبل و بعد می باشد، ۱۶ بیمار پارکینسونی از نمونه های در دسترس به صورت تصادفی انتخاب و آزمونهای تعادلی با استفاده از دستگاه تعادلی بایودکس در دو حالت چشم باز و چشم بسته از آنان به عمل آمد. داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری تی زوجی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بین حالتهای چشم باز و چشم بسته بیماران پارکینسون، اختلاف معنی داری در شاخصهای ثبات کلی (P=۰/۰۰۴)، ثبات قدامی – خلقی (P=۰/۰۰۹)، ثبات داخلی – خارجی (P=۰/۰۰۳) و مدت زمان قرارگیری فرد در مناطق یک (P=۰/۰۰۱)، دو (P=۰/۰۰۳) و سه (P=۰/۰۰۱) از صفحه نیروی دستگاه تعادلی بایودکس وجود داشت، ولی مدت زمان قرارگیری در منطقه چهار (P=۰/۲۸۶) و بخش های اول (P=۰/۶۶۴)، دوم (P=۰/۰۷۵)، سوم (P=۰/۱۳۵) و چهارم (P=۰/۲۸۷) صفحه نیرو، در دو حالت مذکور اختلاف معنی داری در بیماران نداشت. نتیجه گیری: فیدبک بینایی باعث بهبود تعادل در حالت چشم باز نسبت به حالت چشم بسته در بیماران مبتلا به پارکینسون می شود و این بهبودی در شاخص های ثبات کلی، ثبات قدامی- خلفی و ثبات داخلی- خارجی کاملا مشهود است.